Terugblik op een leven en op een liefde

Je gaat geen lullig leven leiden, neemt Ad ten Bosch zich voor. Hij is drieëntwintig en werkt als trucker in Port Hardy, een uithoek aan de noordelijke westkust van Canada, een wereld van grauwe luchten, van zeearenden, zalmen, walvissen en orka’s. Bijna een halve eeuw later bezoekt hij Port Hardy opnieuw. Hij kijkt terug op zijn leven en in het bijzonder de grote liefde die hij in Canada ontmoette: Beatriz.

Beatriz verdween nooit uit zijn gedachten. Hij zoekt contact met haar en wanneer hij zich voorbereidt op een ontmoeting met haar in Argentinië, breekt een zwaarmoedige periode aan, waarin hij zich bewust wordt van de verstreken tijd. Als zelfs de hulpstukken het beginnen te begeven – een kroon valt uit zijn mond – is ook de afbraak van het lijf niet langer te negeren.

Schitterende dagen is een prachtige, melancholische overpeinzing van het onvermogen terug te keren naar je verleden, en tegelijkertijd van het besef dat iets in de mens niet door de tijd kan worden aangeraakt.

Unieke geschiedenis van de Weimarrepubliek

De Weimarrepubliek was de eerste democratie op Duitse bodem. Zij werd in 1918 geboren onder een weinig gelukkig gesternte, aan het einde van een verloren oorlog en te midden van een revolutie, en ging in 1933 ten onder toen Hitler aan de macht kwam.

Toch was de Weimarrepubliek niet gedoemd en was zij veel meer dan een voorspel tot het Derde Rijk. Ze staat ook voor de emancipatie van de vrouw en de Joden, voor een moderne verzorgingsstaat, het Bauhaus, de Dreigroschenoper en de boeken van Alfred Döblin en Thomas Mann. In dit boek wordt de Weimarrepubliek nu niet eens benaderd als een ‘republiek zonder republikeinen’, maar als een staat met grote veerkracht en potentie. Overtuigde democraten waren bereid de Weimarrepubliek te verdedigen en Hitlers NSDAP was bij de verkiezingen in 1928 niet meer dan een marginale partij.

Op unieke wijze beschrijft Patrick Dassen de Weimarrepubliek van binnenuit, met behulp van dagboeken, brieven en de zogenaamde ‘Abelpapers’, korte autobiografieën die een bijzondere inkijk geven in de ‘ziel’ van vroege leden van de NSDAP – gewone mensen die levendige verhalen schreven over gekrenkte nationale trots, maar ook over de hoop op een herboren Duitsland waarin iedereen gelijk was. Zo beantwoordt Dassen de vraag wat de Weimarrepubliek kwetsbaar maakte, waarom zij ten onder ging – en welke lessen ze ons te bieden heeft.

De lichte kanten van een harde jeugd

Een plotse erfenis in de vorm van grote zakken met stenen voert Iggy terug naar een jeugd vol fysiek geweld, de DDR en alcoholmisbruik. Na de aanvankelijke verbazing over de stenen komt Iggy erachter dat het geheel een muurschildering vormt. Bij het in elkaar puzzelen daarvan blijkt al snel dat er stenen missen. Samen met haar ex Luka begint Iggy een intense zoektocht naar de verdwenen stukken, en naar de waarheid. Die zoektocht leidt hen naar Berlijn. Daar leert Iggy haar inmiddels overleden vader beter begrijpen. Tegelijkertijd probeert Iggy de band tussen haarzelf en haar zus Pinkeltje te herstellen. Baksteen is een verpletterend boek over het opgroeien met een verslaafde ouder, maar ook over de lichte kanten van een harde jeugd. Een fijngevoelig en humoristisch geschreven portret.

Eerherstel voor de vrouw van Shakespeare

In november 1582 trouwen Anne Hathaway en William Shakespeare. Anne is een jonge en zelfbewuste vrouw afkomstig van een boerderij nabij Stratford, en is zwanger van William. Hij is acht jaar jonger dan zij, houdt er verschillende baantjes op na en verlangt naar het toneel. Door te trouwen beginnen ze allebei de regie over hun eigen toekomst te nemen.

Anne en Will bespreken samen ideeën voor toneelstukken als Het temmen van de feeks, en zij moedigt hem aan om zijn ambitie na te jagen. Als Will naar Londen gaat, ontplooit zij haar eigen talenten in Stratford. Aan het eind van zijn leven schrijft Shakespeare in zijn testament dat hij Anne zijn ‘op een na beste bed’ nalaat. Maar wat dat betekent blijft onzeker.

Imme Dros weigert zich neer te leggen bij de heersende ideeën over Anne Hathaway en richt zich juist op háár kant van het verhaal. Ze geeft niet alleen gestalte aan het leven van Anne en Will, maar maakt het zich ook op weergaloos creatieve wijze eigen.In Gisterland combineert ze een nieuw perspectief met haar talige rijkdom en die van Shakespeare.