Omslag Gasthuis
Laurine Verweijen
Gasthuis
 18,50

Dwars door schaamte heen met dit poëziedebuut

Niet schrijven over verlangen, maar vanuit verlangen. Niet over hormonen, maar met een lichaam en gemoed vol hormonen. In Gasthuis schrijft Laurine Verweijen door de schaamte heen. Bedachtzaam en energiek dicht zij vanuit onverwachte perspectieven over het zoeken naar een plek en het vasthouden van dingen die continu in beweging zijn. Als vanuit het niets betreden haar gedichten met deze debuutbundel de Nederlandse poëzie.

Laurine Verweijen is dichter en werkt als strateeg. Zij publiceerde eerder in De Revisor, Tijdschrift Terras, nY en Het liegend konijn. In 2016 won zij de tweede prijs bij de Turing Gedichtenwedstrijd. Verleden voorjaar verscheen van haar het eerste gedicht over de lichamelijkheid van de menstruatiecyclus, in De Gids.

LUISTER,
 
er gebeurt van alles in deze hoek
het een nog mooier dan het ander,
zwart ramt het kartel omver, wit schuurt
de harde kanten. Eén vuist slaat voor een ander
op tafel, een enkele achtergebleven traan
wordt tussen twee wimpers vandaan geplukt.
Alles wat ook maar een beetje kan wuiven, wuift:
zijden doeken, maiskolven, lange borsten
De handpalm met de langst nog mogelijke lijnen
strijkt plooien in een oude huis glad – en hoe hard
er ook gesproken wordt, hoe luid ook het getetter,
door alles heen klinkt – wonderbaarlijk genoeg
een strak geregisseerd gefluister