[p. 594]
Er gaat niets boven storm
de ogenblikkelijke zielsverhuizing van de lucht
gepaard met hemelhoge kussen
waardoor de aarde en de zee
elkaar hun liefde
bewijzen.
Een vrolijke verloving in de lucht
een bruiloftsfeest van geest en vlokken
de hemel en het land staan in elkanders armen
alle windstreken dansen hand in hand
het vliegend zaad stort zich in diepe vlagen uit
en het waanzinnig ogenblik
wordt eindeloos herhaald.
Geen angst voor zwangerschap
belemmert ruggespraak
of leedvermaak.
De zee schuimt als een schoot
geboorte volgt op dood
als hongersnood op overdaad
de aarde kent geen maat van haar genot.
En zelfs de stilte tussen
de kussen
is vervuld
van God of ongeduld.
Adriaan Morriën
De mens als biopic
Aflevering 1 Samuel Sarphati Amsterdam zou een andere stad zijn als daar niet op 31 januari 1813 Samuel Sarphati was geboren. Niet alleen moest de stad het dan stellen zonder Amstel Hotel, De Pijp en sociale woningbouw, de arts Sarphati zorgde ook voor de eerste vuilophaal, gezondheid in arme wijken, schone grachten, nijverheidsonderwijs én tippelzones....
Lees verderEerste zwaluw
Vanuit het ruim kijk ik op. Door een van de dekramen zie ik de mast in de avondzon; het zonlicht schijnt op de nog ingepakte witte zeilen. Het is voorjaarslicht dat ik zie. ‘Voorjaarslicht’, zeg ik, ‘maatje’. We zijn weer thuis op de klipper in Middelburg, ons andere schip. We schilderen het dek dat het...
Lees verderLeven en laten leven – wat we kunnen leren van de BaMbuti
Larousse 18 Er zijn veel wonderlijke zaken die Colin Turnbull beschrijft in zijn prachtige boek over de pygmeeën in de Congo. Door algemene depressie aangaande de toestand in de wereld merk ik een vergaande neiging tot escapisme in mijzelf op. Het werkelijk naar-binnen-drinken van antropologische studies als The Forest People van voornoemde Turnbull is er...
Lees verder
Blog archief