- Casanova De geschiedenis van mijn leven
- Insula Dei door Nescio
- De jonge wolf
- [Vervolg Insula Dei]
- Parrot is a fair bird...
- Gedichten door Pierre Kemp
- De strik door A. Koolhaas
- Interview met Louis Paul Boon door H.U Jessurun d'Oliveira
- Angst voor boterzure sfeer
- De demokratie en de confessionele partijen door Prof. Mr. Dr. G. van den Bergh
- Nieuwe aanvoer
- [Vervolg De demokratie en de confessionele partijen]
- vervolg van pag. 316
- Mijn eigen gezicht door Leo Vroman
- Nihilisme en Cultuur door G. Nijhoff
- Du Perron aan de Universiteit door C. Bittremieux
- Onwelvoeglijke beschouwingen over de Eekhoorn door K. van het Reve
- Jeugdherinneringen van P.H. van Moerkerken
- Kort en klein door d'Oliveira
- K'ung I-Chi Kort verhaal door Lu Hsin
- Enkele brieffragmenten van Willem Walraven
Uit de coulissen van een critisch land
strekt zich een behaarde hand
naar het toneel, waar een witte roos
danst… haar glimlach uit een doos:
het is moeilijk naar een haren hand te kijken
De doos heeft al vier wanden om te wijken
en geen raampjes naar het natuurlijke licht.
Het parfum van een roos wenst geen gezicht
van een hand met een baard, geurt hardop: scheren!
Rozen als ik zijn niet voor te ruige heren!
pierre kemp
Zomerverlies
Alle ramen stonden open en toch was het warm in mijn keuken. Ik sneed knoflook in dikke plakken en liet die bruinen in de lekkerste olijfolie, hakte een paar rijpe vleestomaten en voegde die toe, dopte hulkgroene erwtjes. Als ik buiten de deur ga eten maak ik voor vertrek iets voor de thuisblijvers; je bent...
Lees verderDe bekende weg
Het Zeeuwse dijkhuisje van B’s tante is al een jaar of twintig in mijn leven. Het is er stil, er is veel licht en de zee voelt heel dichtbij, maar rond de dijk is geen toerisme. Het enige wat er verandert is de tuin: er zijn meer rozen dan voorheen. De wilg is groter, en...
Lees verderZo alleen… Zo alleen
(beeld: Don Duyns) Uit de hengstebron gedronken hebben. Ik schrijf over gegeven paarden en ogen van naalden. Over brood op de keukenplank muizen die op tafel dansen en klokjes die tikken. Had het meisje geantwoord. Hij had haar rode kapje gevolgd en zijn besluit genomen. Ik ben een poëet, had ze piepend gezegd. Aan de...
Lees verder
Blog archief