verhalenverzinner
Naar: Richard Siken – Scheherazade. Vertaling Hannah van Wieringen
vertel me over de droom waarin we de lichamen uit het meer trekken
en ze terug kleden in warme kleren
hoe het laat was en dat niemand kon slapen dat de paarden renden
tot ze vergaten dat ze paarden waren
het is niet zoals bij een boom, dat de wortels ergens uit moeten komen
maar meer als een liedje op de radio van een verkeersagent
hoe we het tapijt oprolden zodat we konden dansen
en de dagen helder rood waren en steeds als we kusten was er nog een appel
om in stukken te snijden
kijk naar het licht door het venster het betekent dat het midden op de dag is
het betekent dat we ontroostbaar zijn
vertel me dat dit alles, en de liefde ook, ons kapot zal maken
deze lichamen, de onze, bezeten door licht
vertel me, dat we daar nooit aan zullen wennen
De mens als biopic
Aflevering 1 Samuel Sarphati Amsterdam zou een andere stad zijn als daar niet op 31 januari 1813 Samuel Sarphati was geboren. Niet alleen moest de stad het dan stellen zonder Amstel Hotel, De Pijp en sociale woningbouw, de arts Sarphati zorgde ook voor de eerste vuilophaal, gezondheid in arme wijken, schone grachten, nijverheidsonderwijs én tippelzones....
Lees verderEerste zwaluw
Vanuit het ruim kijk ik op. Door een van de dekramen zie ik de mast in de avondzon; het zonlicht schijnt op de nog ingepakte witte zeilen. Het is voorjaarslicht dat ik zie. ‘Voorjaarslicht’, zeg ik, ‘maatje’. We zijn weer thuis op de klipper in Middelburg, ons andere schip. We schilderen het dek dat het...
Lees verderLeven en laten leven – wat we kunnen leren van de BaMbuti
Larousse 18 Er zijn veel wonderlijke zaken die Colin Turnbull beschrijft in zijn prachtige boek over de pygmeeën in de Congo. Door algemene depressie aangaande de toestand in de wereld merk ik een vergaande neiging tot escapisme in mijzelf op. Het werkelijk naar-binnen-drinken van antropologische studies als The Forest People van voornoemde Turnbull is er...
Lees verder
Blog archief