Het nijlpaard Ellende

‘Ik ben vast zo iemand die gelukkig is’, denkt Sep Paffen, de dertienjarige hoofdpersoon van Harrie Geelens novelle Het nijlpaard Ellende. Sep kan het goed vinden met zijn ouders en die ouders met elkaar. ‘Mijn moeder’, denkt Sep, ‘zou een leven lang gelukkig zijn met een man die elke dag huppeltjes maakte.’ Maar zijn vader, hoofdvertegenwoordiger voor een bierbrouwerij, goed katholiek en vrolijk boogie-woogiespeler, huppelt met de jaren minder. En hij zal er wel helemaal mee ophouden als hij weet wat Sep heeft ontdekt: dat zijn vrouw een affaire heeft met de pianostemmer.

Natuurlijk ontdekt hij dat. Hij huilt een avond lang, wat Sep nog nooit gezien heeft. Intussen staat ook op andere fronten het leven van Sep op zijn kop en gebeurt er van alles waarvan hij de gevolgen niet kan overzien. Zijn grootste vijand op school is wees zonder dat hij dat zelf weet. Een leraar sterft tijdens de les en blijkt een groot geheim met zich meegedragen te hebben. Sep’s ene vriend lijkt op jongens te vallen, de andere is verliefd op de dochter van de pianostemmer. En Sep? Die probeert iedereen te redden. Die probeert het verschil tussen goed kwaad te begrijpen. Maar bestaat dat?

Het nijlpaard Ellende, Geelens eerste boek voor volwassenen, is een droeve en komische vertelling over de onbegrijpelijkheid van het leven. Een verhaal waarin bedrogen, gelogen en verdonkeremaand wordt, maar waarin tederheid en humor nooit ver weg zijn.