Medewerkers aan dit nummer

[p. 119] Medewerkers aan dit nummer Wilco Berga (1947) is schrijver en beeldend kunstenaar en publiceerde in het Fries vijf dichtbundels en vier romans. Ook schreef hij toneelwerk en songteksten. Ter gelegenheid van een dubbeltentoonstelling over zijn literaire werk en zijn beeldende kunst stelde hij in 1997 het egodocument Reispapieren samen. Hafid Bouazza debuteerde in…

Lees verder op

Kirill Kobrin Een Europese dichter uit de twintigste eeuw

[p. 64] Kirill Kobrin Een Europese dichter uit de twintigste eeuw Dit essay verscheen in het Russische tijdschrift Oktjaber bij het uitkomen van Martinus Nijhoffs Verzameld werk in Rusland. Het leek de Tirade-redactie aardig om het ook in Nederland te publiceren, vanwege de erudiete ‘buitenstaandersblik’ waarmee de auteur Nijhoffs latere werk uit de jaren dertig…

Lees verder op

Lief

Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,…

Lees verder op

Beter voor mij

Mijn eerste weken als barman-reservist zitten er inmiddels op, en hoewel ik me voorgenomen had pas in de krant over mijn baantje bij café De Druif te schrijven, wil ik er toch het een en ander over kwijt. We moeten allemaal verdienen en wat onze levens kosten loopt misschien uiteen, maar ik kan iedereen aanraden…

Lees verder op

Slapen, schrijven

De zon werd als een vlag aan het vlakke firmament gehesen en de vogels floten scheve liedjes toen ik de stationshal van Amersfoort binnenliep. Kolonies halvegaren liepen in polonaiseformatie naar de trein richting de hoofdstad, die meer dan tien wagons telde. In Amsterdam wachtten Mus en Mary op me, de katten van Gil. Net als…

Lees verder op

Die twee

Tienermeisjes die huilen wanneer hun lievelingsboyband uit elkaar gaat, begreep ik nooit. Sinds Acda en de Munnik bijna een decennium geleden bekend maakten dat ze uit elkaar gingen, begrijp ik ze iets beter. Ik zat in de derde klas, en het kon niemand, maar dan ook niemand in mijn omgeving iets schelen. De leerlingen bewogen…

Lees verder op

Hiero, Sinterklaas

De route die de Sint zou varen was verlegd, wat de nodig stress gaf in mijn gezin. Al jaren stonden we op een vaste tijd in het Wertheimpark om de goedheiligman te verwelkomen, maar nu moesten we dus naar de hoek van de Heren- en Leidsegracht, waar volgens het tot op de minuut exacte schema…

Lees verder op

Een blonde boekenjongen – 16/03/22

Ergens in de zomer van 2017 stond ik met vrienden op straat in de Jordaan. Ik had net de barbecue aangestoken, en we maakten ons op voor een lange dag van koken en wijndrinken. Mijn gezelschap bestond uit koks die elkaar kenden van het werken in de horeca; iedereen had ingrediënten meegenomen, een flesje of…

Lees verder op

Wilmink Gedundrukt

‘Zeg Wilbrink, wanneer schrijf je weer eens een mooi vers voor Tirade?’ Legendarische woorden van uitgever Geert van Oorschot, die eindelijk, vele jaren na hun beider overlijden, Willem Wilmink mag begroeten in het nieuwste deel van de fraaie Gedundrukt-reeks. In ’t Kon minder heeft Wilminks leerling en uitgever Vic van de Reijt een thematische selectie… Lees verder

Het ergste moet nog komen

‘Zelfmoord is een heel rationele beslissing,’ zegt ze zo zonder een spoor van ernst dat het eng wordt. Talia houdt haar hoofd schuin en in haar pupillen lees ik vraagtekens, die verlangen dat ik bevestigend antwoord.    Ik zal haar niet teleurstellen. ‘Sartre schrijft over twee alternatieven: óf de mens accepteert simpelweg dat het leven…

Lees verder op