Dit nummer van Tirade opent met een blik naar het verleden. Redacteur Marko van der Wal bekeek ons eerste decennium, de jaargangen 1957-1967, en schreef over de plek die beeld toen innam – zoals nu de illustraties van Roos Pollmann als een slinger door het nummer hangen. In dit feestjaar, Tirade bestaat zestig jaar, zullen we elk nummer een ander decennium uit onze geschiedenis belichten, om zo zes essays aan elkaar te rijgen tot een eerbetoon aan zestig jaar Tirade. Maar we hangen ook nieuwe slingers op. Bijvoorbeeld in de vorm van gedichten, met gloednieuw werk van Peter Swanborn, Willem Thies, Anne van den Dool en Thomas Möhlmann, die ons een blik gunt in zijn kersverse bundel Ik was een hond. Roos van Rijswijk vertaalde Diecisiete van Maria Maniaci. Meer verhalen zijn er van Lotte Lentes, Roos Vlogman, Anneke van Wolfswinkel en Liedewij Vogelzang. Inge Aksoycan-de Bever publiceert in Tirade een hoofdstuk uit haar te verschijnen roman over de tweede cultuur die ze cadeau kreeg toen ze met een Turkse man trouwde. De tirade is dit keer van Martijn Neggers, chroniqueur van het eenvoudige leven, die een scène schetst uit zijn stamkroeg café Weemoed, waar de naam en de sfeer hand in hand gaan. Met deze guirlande van diversiteit openen we ons jubileumjaar. Opdat er nog veel mooie slingers bij moge komen te hangen.
Nr. 466, 2017 |
Lees de Tirade Blog
Vier bier en één cola
Het was nog rustig in de kroeg. De zon wurmde zich door het glas-in-loodraampje en viel op de grote, ronde tafel waar Lootje aan zat. Ze lachte me uit toen ze me zag, omdat ik mijn zonnebril nog op had, mijn mond een grauwe streep was en mijn gezicht nog in de kreukels zat door...
Lees verderEen café
Omdat ze op maandagmiddag streetdance heeft en we na school een uurtje moeten overbruggen gaan Ada (7) en ik elke week naar een café. We hebben er een aantal geprobeerd – dat was een tijdje ons ding: steeds op nieuwe plekken cola en bitterballen halen. Sinds we bij Café Chris kwamen zijn we daar gebleven....
Lees verderAnderhalve kamer. In memoriam Kees Verheul (1940 – 2024)
Kort nadat ik bij Van Oorschot was komen werken, vond ik in de krochten van de uitgeverij een exemplaar van Kontakt met de vijand. Het was een nieuw-oud boek, het had er sinds verschijnen in 1975 in een doos gelegen. Ik begon erin en stopte niet meer. De toon, het avontuur. Kees Verheul was de...
Lees verder
Blog archief