[p. 497] Toine Moerbeek Vrouwenkitsch III. De koningin van Sheba. ‘Haar armen glad en blank in ‘t lome van donker tule, veel parfum en lippen van karmijnrood – ik zie de tippen van haar borsten gaan en komen.’ Dit gedicht zou een beschrijving kunnen zijn van Edward Hoppers schilderij ‘Summertime’ uit…
Lees verder op 
[p. 319] Tomas Lieske Gedichten Heer van lak en grondverf, meester van dit schildersbedrijf, van liefdevol strijken over de posten van de deuren als waren het houten dijen, van blozend kleuren met zachte kwasten van roofdierharen, branden, schaven en met de vingertoppen schuren, van glad als tot kunststof trekken…
Lees verder op
[p. 30] Leo Vroman Brief Sunday, December 27, 1992, 5:59 pm Beste Tom, Hoe lang al heb ik je niet geschreven! En de laatste keer dat ik je zag en je allang beschadigd was, toen wist ik niet zeker wat ik met je aan het doen was – waarschijnlijk een soort serie proefjes…
Lees verder op
[p. 386] [Tirade september & oktober 1992] Paul Meeuws Biologie Het is een wonder dat deze erg lange jongen nog nergens geknakt is. Kennelijk is hij niet ‘uit zijn krachten gegroeid’, zoals men wel zegt, maar verzamelt hij stuwenderwijs, als een waterstraal die omhoogschiet, maar met het tempo van bloemstelen, alle kracht die nodig is…
Lees verder op
[p. 250] Nicolaas Matsier Leeg huis Iemand moest het doen, en toevallig was ik het: ik wachtte, in het nu nagenoeg geheel ontruimde huis, op de komst van de makelaar. Ik ben uit Amsterdam komen aanrijden, per auto. En heb voor de laatste keer koers gezet naar het huis. Straks, als ik de Mispelstraat…
Lees verder op
[p. 241] K. Schippers Patrijspoorten Op een morgen in het vroege voorjaar rinkelt de telefoon zo hard dat het lijkt of iemand een zeer belangrijke mededeling wil doen. En dat nog wel om drie minuten voor twaalf, een krachteloos tijdstip waarop anders niet veel te verwachten valt. Maakt de Palermo altijd zoveel lawaai? Misschien ben…
Lees verder op
[p. 61] K. Schippers De trap naar het park In 1956 wijdde Willem Sandberg in het Stedelijk Museum voor het eerst een grote tentoonstelling aan de fotografie. Toen ik erheen ging was ik negentien jaar. Een foto was voor mij nog niet veel meer dan een plaatje in een krant of het bewijs dat iemand…
Lees verder op
[p. 18] Nicolaas Matsier I-grec Wat is opgewektheid eigenlijk? Is het een ander soort van hardheid, een vorm van ongevoeligheid zelfs? Evenals gedeprimeerdheid dat is, maar alleen van een andere variëteit, waarbij men een andere helft ziet van de wereld der verschijnselen, een helft waarvoor de opgewekte mens geen oog heeft? Bestaat ook opgewektheid alleen…
Lees verder op
[p. 426] Vonne van der Meer Alles moet scheef Er zijn twee momenten waarop een prinses wakker gekust wordt: de eerste keer, wanneer ze een man ontmoet die haar bemint tot in al haar hoeken en kieren, en plechtig belooft dit te blijven doen, tot het einde der dagen. De tweede keer: wanneer diezelfde man…
Lees verder op
[p. 174] Herlezen Afgeremd proza: de ongrijpbare lichtheid van K. Schippers Toen Gerrit Krol in 1986 de Constantijn Huygensprijs kreeg, noemde hij in zijn dankwoord drie boeken die je altijd maar weer kon herlezen omdat ze hun geheimen niet prijs gaven. Een van die boeken was ‘Bewijsmateriaal’ van K. Schippers en zijn kwalificatie was mij…
Lees verder op
[p. 98] [Tirade maart & april 1991] Tomas Lieske Oorlogstuinen De kust herinner ik mij als rotsachtig met grote keien in het ondiepe water: kleine, nog onvolwassen bergen die hun uiteindelijke plaats nog moesten vinden. Achter die stenen kon een kind gemakkelijk schuilgaan en wie op het strand lag kon er zeker van zijn begluurd…
Lees verder op
[p. 509] Gerrit Krol Meesters over de tijd (2) Naar het schaaktournooi geweest, in de Martinihal. De schakers bekeken, en hun spel, maar vooral de schakers. En de schaaksters. Dat speelt tegenwoordig door elkaar. Lange rijen tafels waar na lang nadenken een stuk wordt gezet, en de zet genoteerd. Achter in de zaal de grootmeesters….
Lees verder op