Heinrich Heine (1797–1856) is een van de belangrijkste Duitse schrijvers uit de negentiende eeuw. Zijn reputatie werd gevestigd door het Buch der Lieder, waaruit veel liederen op muziek zijn gezet. Ook de sombere gedichten die hij aan het einde van zijn leven schreef zijn hoogtepunten in de Duitse literatuur. Daarnaast heeft hij een omvangrijk journalistiek oeuvre op zijn naam staan, waarin hij zich een scherpe, vaak ironische polemist betoont.
Gemma Venhuizen (1985) is biologieredacteur en columnist bij NRC. Daarnaast is ze fysisch geograaf en presentator van de wekelijkse NRC-podcast Onbehaarde Apen. Haar liefde voor de natuur is de rode draad in al haar werkzaamheden. Eerder verschenen van haar hand Licht (2017), IJstijden (2014) en Alle bessen kun je eten (alleen sommige maar één keer) (2013). In 2018 kwam Rotbeesten uit, waarin ze haar gelijknamige columnreeks herschreef voor kinderen.
Annelies Verbeke (1976) debuteerde met de internationale bestseller Slaap! (2003). Haar werk verschijnt in zesentwintig landen. Met haar roman Dertig dagen won Verbeke de F. Bordewijk-prijs, de NRC Lezersprijs en de Opzij Literatuurprijs; voor de verhalenbundel Halleluja ontving ze de J.M.A. Biesheuvelprijs en de Cutting Edge Award. Beide boeken haalden de shortlist voor de ECI Literatuurprijs. Twee van de toneelstukken die ze voor Wunderbaum schreef, werden gekozen voor het Theaterfestival. In 2022 ontving Verbeke twee oeuvreprijzen: de Ultima voor de Letteren (Vlaamse Cultuurprijs) en de Jana Beranováprijs.
Thomas Heerma van Voss (1990) is schrijver van onder andere de veelgeprezen roman Stern. Zijn laatste roman Condities belandde op de longlist van de Libris Literatuur Prijs en de Boekenbon Literatuurprijs. Ook verscheen van zijn hand de verhalenbundel De derde persoon, die de shortlist van de J.M.A. Biesheuvelprijs haalde. In 2022 verscheen zijn verhalenbundel Passagiers/achterblijvers. Hij schrijft voor onder meer De Groene Amsterdammer.
Sergej Donatovitsj Dovlatov (1941–1990) is geboren in Oefa, in het zuiden van Rusland, in een gezin van Armeens-Joodse afkomst. Vanaf 1944 woonde hij in Leningrad. Tijdens zijn dienstplicht werkte hij als bewaker in een gevangenkamp; zijn ervaringen schreef hij op in Het kamp. Aantekeningen van een bewaarder. Bij terugkeer ging hij aan de slag als journalist, eerst in Leningrad en later in Tallinn. In 1978 emigreerde hij naar New York, waar hij werkte als eindredacteur van een Russischtalige krant.
Ruth Lasters (1979) debuteerde in 2006 met de roman Poolijs. Een jaar later verscheen haar eerste dichtbundel, Vouwplannen, waarmee ze de Debuutprijs van Het liegend konijn won. Meer lof voor haar poëzie volgde, onder andere van de Turing Gedichtenwedstrijd (2015), de Herman de Coninckprijs (2016) en de Gedichtenwedstrijd (2022). Tijgerbrood is de eerste bundel van Lasters die bij Van Oorschot verschijnt.
Fumiko Miura (1972) werd geboren in Shinshiro in Japan en studeerde sociologie aan de Erasmus Universiteit. Ze woont sinds 2001 in Rotterdam, waar ze werkzaam is als leraar Japans. Polderjapanner is haar eerste boek.
Andrea Abreu (1995) is opgegroeid op Tenerife en studeerde culturele journalistiek in Madrid. Ze schreef stukken voor onder meer El País, Buzzfeed en Vice. Ze debuteerde als dichter met de bundel Mujer sin párpados (Vrouw zonder oogleden) en schreef een fanzine over menstruatie. Van Ezelsbuik werden meer dan 70.000 exemplaren verkocht, wat uitzonderlijk is voor een romandebuut. Het verschijnt onder meer in Engeland, Duitsland, Denemarken, Frankrijk, Italië en Zweden.
Soma Morgenstern (1890–1976) verbleef vanaf 1938 in Frankrijk en overleefde verschillende interneringskampen. In 1941 slaagde hij erin naar New York te ontkomen, waar hij in 1976 als Amerikaans staatsburger overleed. Behalve journalistieke stukken schreef hij toneelstukken, romans en memoires.
Jacques Vriens (1946) is een van de bekendste en succesvolste auteurs van kinderboeken in Nederland. Zijn werk als
meester inspireerde hem tot zijn ‘schoolromans’, waaronder Achtstegroepers huilen niet en Meester Jaap. Daarnaast schreef hij historische verhalen, de serie De bende van De Korenwolf en boeken voor kleuters. Verder is hij actief als theatermaker.
Kees Stip (1913–2001) studeerde klassieke letteren en debuteerde als onderduiker in 1943 met ‘Dieuwertje Diekema’, een persiflage op ‘Mária Lécina’ van J.W.F. Werumeus Buning, die anoniem en illegaal verspreid werd. Het was het begin van een grote carrière als puntdichter, met talloze virtuoze korte gedichten waarin vaak dieren en plaatsnamen figureerden.
Na de oorlog was hij werkzaam voor onder meer de Volkskrant en NRC Handelsblad, en was hij redacteur van het Polygoonjournaal. Bovendien was Stip actief als scenarioschrijver van films voor de Rijksvoorlichtingsdienst en schreef hij teksten voor de radio en de reclame.
In 1951 begon hij voor de Volkskrant nonsensicale dierenverzen te schrijven onder het aan Multatuli ontleende pseudoniem Trijntje Fop. Deze gedichten werden samengebracht in De dierkundige dichtoefeningen van Trijntje Fop (1955). In de decennia daarna publiceerde Stip nog acht van dergelijke bundels. Hij schreef daarnaast nogal wat maatschappijkritische sonnetten, onder andere gebundeld in Een kind met kikkerpoten (1987). Zijn verzamelde gedichten werden in 1993 uitgebracht onder de titel Lachen in een leeuw.
Andrea Bajani (1975) is een van de meest vooraanstaande en bekroonde romanschrijvers van Italië. Eerder verschenen van hem in het Nederlands Wie houdt dan stand?, De belofte, Het hoogste goed en Het leven is niet alfabetisch, die op veel lof konden rekenen. Zijn werk is ook gepubliceerd in het Frans, Engels, Duits, Kroatisch, Spaans en Roemeens. Het boek van de huizen werd genomineerd voor de prestigieuze Premio Campiello en de Premio Strega, en stond wekenlang in de bestsellerlijsten in Italië.