Charles Ferdinand Ramuz (1878-1947) was een Zwitserse romanschrijver. Zijn realistische, poëtische en enigszins allegorische verhalen van de mens tegen de natuur maakten van hem een van de prominentste Franstalige Zwitserse schrijvers van de twintigste eeuw.
Schoonheid op aarde
In de lente arriveert Juliette, een negentienjarig Cubaans weesmeisje, bij haar oom Milliquet, cafébaas in een dorpje aan het Meer van Genève. Het meisje is jong en aantrekkelijk. De mensen beminnen, begeren, bevoogden en benijden haar; tegen haar wil richt ze ravages aan in de kleine dorpsgemeenschap. Als de zomer afloopt verdwijnt ze weer, in gezelschap van een mismaakte Italiaanse muzikant.
Is er een plaats voor schoonheid op aarde? Die hoopvolle vraag stelt de verteller van deze roman, zonder zijn lezer veel illusies te gunnen over het antwoord. Al wordt die sombere kijk op de wereld tot op zekere hoogte misschien gelogenstraft door de beeldende, poëtische verwoording ervan.
‘De grote angst in de bergen’
(Charles-Ferdinand Ramuz): de onverbiddelijke kroniek van een aangekondigde catastrofe Een groep herders leidt de koeien van een Zwitsers bergdorp voor de zomermaanden naar Sasseneire, een braakliggende alpenweide, vlak onder de gletsjer, waar zich twintig jaar eerder vreemde ongelukken hebben voorgedaan. Volgens de oudere dorpsbewoners is die weide vervloekt, maar onder druk van de jongeren gaat… Lees verder