Stefan Zweig (Wenen 1881 – Petrópolis 1942) woonde lange tijd in Salzburg maar verhuisde in 1933, nadat de nationaalsocialisten de macht hadden overgenomen, naar Londen. In 1936 werden zijn boeken in Duitsland verboden en verbrand. Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog nam hij de Britse nationaliteit aan. Via New York, Argentinië en Paraguay kwam hij in 1940 in Brazilië terecht, waar hij in 1942 samen met zijn vrouw zelfmoord pleegde.
In de zomer van 1902 reisde Stefan Zweig voor het eerst naar België. Hij bezocht de mondaine badplaats Oostende en het verstilde Brugge. Aan zijn lange vriendschap met de Belgische dichter Emile Verhaeren kwam een einde door de Duitse bezetting in 1914. Tijdens de Eerste Wereldoorlog publiceerde Zweig reportages over Luik, Leuven en Antwerpen. Gaandeweg werd hij een overtuigd pacifist en later schreef hij over de slagvelden van Ieper, de inhuldiging van de Menenpoort en het oorlogstoerisme.
In deze bundel zijn Zweigs fascinerende reportages, of portretten, van Oostende, Brugge, Luik, Leuven, Antwerpen en Ieper bijeengebracht, prachtig vertaald door Els
Snick en al even mooi geïllustreerd door Koen Broucke. Het nawoord is verzorgd door Piet Chielens.
