Hans Hagen (1955) was leraar Nederlands, geschiedenis en redacteur voordat hij fulltime schrijver werd. Hij schrijft jeugdliteratuur, zijn werk is in 16 talen vertaald en meermaals bekroond, onder andere met een Gouden Griffel en de Woutertje Pieterse Prijs. Met zijn echtgenote Monique schreef hij de klassieker Jij bent de liefste.
Saskia De Coster (1976) is de auteur van een eigenzinnig en veelzijdig oeuvre. Ze werd met haar roman Nachtouders genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs. In 2023 verscheen haar roman Net echt. Haar werk werd in meer dan tien talen vertaald.
Peter Handke (1942) is een Oostenrijkse schrijver, dichter en essayist. In 1966 debuteerde hij met Hornissen. Hij verbleef langdurig in Japan en Alaska. Hij won de Georg-Büchner-Preis en de Grote Oostenrijkse Staatsprijs. De toekenning van de Nobelprijs voor de Literatuur 2019 aan Handke was omstreden.
Walter Abish (Wenen, 1931-2022) was een Oostenrijks-Amerikaans schrijver. In 1981 ontving hij de PEN/Faulkner Award for Fiction en zes jaar later ontving hij een MacArthur Fellowship (beter bekend als de Genius Grant). In het Nederlands is van Abish eerder Hoe Duits is het verschenen. Abish doceerde aan diverse universiteiten en werd in 1998 verkozen tot fellow van de American Academy of Arts and Sciences.
Aleksej Salnikov (1978) is een Russische dichter en romanschrijver, geboren in Tartu, Estland. Hij debuteerde als dichter maar verwierf bekendheid dankzij zijn herhaaldelijk bekroonde en verfilmde roman De Petrovs en de griep. Salnikov staat bekend om zijn onafhankelijke geluid, zwarte humor en absurdistisch realisme.
Mariska Kleinhoonte van Os (1980) studeerde Nederlandse taal- en letterkunde en is redacteur Nederlandse fictie bij uitgeverij Atlas Contact. Eerder publiceerde ze onder het pseudoniem Johanna van Os verhalen in de Revisor, Tirade en De Optimist. Tussen de mazen is haar debuut.
Hans Glaubitz (1947) is gewezen diplomaat, historicus en schrijver. Hij publiceerde eerder Vervaagde grenzen (2019), over de geschiedenis van Centraal- en Oost-Europa.
Emma Laura Schouten (1994) schrijft essays, proza en poëzie. Ze is docent Nederlands in Amsterdam en werkte eerder als freelance redacteur. Haar werk verscheen onder meer in Kluger Hans, Het Liegend Konijn en op Hard// hoofd. Nachtschade is haar debuutroman.
Ingmar Heytze (1970, Utrecht) schrijft poëzie voor mensen die niet van gedichten houden, dicht graag in opdracht en treedt geregeld als dichter aan op radio en televisie. In 2000 was hij de eerste huisfilosoof van het Centraal Museum en van 2009 tot 2011 de eerste officiële Utrechtse Stadsdichter. Acht jaar later ontving hij de C.C.S. Croneprijs voor zijn oeuvre en in 2016 de Maartenspenning van de stad Utrecht.
Józef Wittlin (1896–1976) werd geboren in Galicië, destijds deel van Oostenrijk- Hongarije, en groeide op in Lwów. Met zijn vriend Joseph Roth meldde hij zich in 1916 als vrijwilliger bij het Oostenrijkse leger. Hij werkte onder meer als tolk in een krijgsgevangenkamp voor Italianen. Na zijn studie was hij eerst werkzaam als leraar en daarna als schrijver, dichter en vertaler. In de Tweede Wereldoorlog moest hij door zijn joodse afkomst zijn geboorteland ontvluchten. Samen met zijn gezin vestigde hij zich in New York, waar hij tot zijn overlijden bleef wonen en werken.
Lewis Carroll, pseudoniem van Charles Lutwidge Dodgson (1832–1898), was diaken in de Anglicaanse Kerk, wiskundige en logicus. Hij werd vooral bekend door zijn kinderboeken over Alice, een personage gebaseerd op de dochter van een collega aan de Universiteit van Oxford.
Herbert Prins (1953) is bioloog en promoveerde op het sociale gedrag van Afrikaanse buffels. Hij werkte als hoogleraar resource ecology in Wageningen en deed veldwerk in onder meer Tanzania, Kenia en Indonesië. Hij begeleidde zo’n honderd PhD-studenten. Op zijn werk werden verscheidene BBC-documentaires gebaseerd. Inmiddels is hij met emeritaat en verbonden aan diverse ecologische projecten in binnen- en buitenland.