Russische notities Charles B. Timmer

[p. 535] Russische notities Charles B. Timmer 1. Drukfouten Toen tsaar Nikolaas II gekroond werd, verscheen er in een krant in Odessa het volgende bericht over de plechtigheid: ‘De metropoliet plaatste de kraai op het hoofd van Zijne Keizerlijke Hoogheid.’ Het woord voor ‘kroon’ is in het Russisch nl. korona, dat voor ‘kraai’ worona. Natuurlijk…

Lees verder op

Groetjes uit Brussel En toen allengs Hollands, zuiver Hollands Jeroen Brouwers

[p. 28] Groetjes uit Brussel En toen allengs Hollands, zuiver Hollands Jeroen Brouwers 15 januari 1968. Op de hoek van de rue Philippe Baucq die leidende in de richting van de avenue d’Ouderghem steil omlaag gaat, en de rue de Haerne, – doodgewone grijze, nu witte, straten in Etterbeek, – nadert mij in de vallende…

Lees verder op

van Geel, een stem van stilte J.H.W. Veenstra

[p. 188] van Geel, een stem van stilte J.H.W. Veenstra Niet aan de kwantiteit kan het liggen dat in ons land de poëzie van Chr. J. van Geel totnutoe zo verontachtzaamd is. De in 1958 verschenen lijvige bundel Spinroc en andere verzen bevatte 117 gedichten en de onlangs uitgekomen iets dunnere bundel Uit de hoge…

Lees verder op

Bij een biografie van J.I. de Haan C. Bittremieux

[p. 137] Bij een biografie van J.I. de Haan C. Bittremieux In de biografie die Dr. Jaap Meijer heeft gewijd aan Jacob Israël de Haan (De zoon van een gazzen, Polak & van Gennep, Amsterdam 1967) zijn me een aantal leemten opgevallen die mij als De Haanlezer dwarszitten, te meer dwarszitten omdat het boek verder…

Lees verder op

Het teken voor herinnering Ronald Spoor

[p. 543] Het teken voor herinnering Ronald Spoor Misschien heeft niemand beter dan P.N. van Eyck de sfeer van de jaren ’10 van deze eeuw getekend, toen hij in 1925 van J.C. Bloem schreef, dat het schoonheidsverlangen dat in zijn absolute vorm onbereikbaar bleef, uit ontgoocheling tot geluksverlangen werd, dat al even ongestild moest blijven….

Lees verder op

Het onuitsprekelijke (vervolg) J. van Oudshoorn

[p. 493] Het onuitsprekelijke (vervolg) J. van Oudshoorn 17 / Oktober (1905) Reeds langer dan een maand heb ik niets meer van me laten horen en ik zou het ook thans nog niet tot schrijven hebben gebracht, wanneer ik, gisternacht laat naar ‘huis’ terugkerend, je briefje niet gevonden had. Hartelijk dank ervoor. Het heeft me,…

Lees verder op

De redelijk denkende mens Peter Andriesse Gerard Kornelis van het Reve

[p. 453] De redelijk denkende mens Peter Andriesse Gerard Kornelis van het Reve Wat Peter Andriesse in zijn discussie met Prof. Dr. Droogleever Fortuyn, onder de titel Vrijheid in het Reservaat (Tirade No 124, pag. 258-263) over religie in het algemeen en over het katholicisme in het bizonder te berde brengt, noopt mij tot enige…

Lees verder op

[Gedichten van A. Roland Holst]

[p. 297] [Gedichten van A. Roland Holst] Als waanzin dreigt   De nevel trok op, en verdween.   Daar,   daar,   waar pas nog niets te zien was dan alleen   zand, stonden weer – groot, diep – vlak langs zijn hand   diezelfde voetstappen.   Geen wind, het strand   was leeg, stil…

Lees verder op

Pierre H. Dubois Het laatste essay van Marcellus Emants

[p. 758] Pierre H. Dubois Het laatste essay van Marcellus Emants Marcellus Emants (1848-1923) heeft zich niet alleen in toneelstukken, reisschetsen, novellen, dichtwerken en romans, maar ook zijn leven lang in beschouwend proza, voornamelijk essays en kritische commentaren of polemieken, en in de beginjaren van zijn schrijverschap ook in boekbesprekingen, rekenschap gegeven van wat hij…

Lees verder op

Hollandse nieuwe

[p. 696] Hollandse nieuwe Andreas Burnier: Een tevreden lach (Querido) Wie indertijd in dit blad ‘De verschrikkingen van het Noorden’ heeft gelezen zal zich Andreas Burnier herinneren als een bijzondere persoonlijkheid en een opmerkelijk talent. Die indruk wordt door zijn romandebuut ‘Een tevreden lach’ bevestigd: het hoort tot de zeldzame boeken die zich zowel per…

Lees verder op

H.L. Mulder Wiener Mélange Hans Hahn

[p. 254] H.L. Mulder Wiener Mélange Hans Hahn ‘Die Persönlichkeit Hans Hahns, der jederzeit unerschrocken für Seine Überzeugungen eintrat, wird im Kreise der Anhänger eines konsequenten wissenschaftlichen Denkens immer ein Vorbild bleiben.’ Philipp Frank In de zomer van 1934 stierf plotseling de Weense mathematicus Hans Hahn. De nekrologie werd geschreven door Philipp Frank. De vriendschap…

Lees verder op

Guus Vleugel Zes gedichten

[p. 77] Guus Vleugel Zes gedichten Soms   Soms hoor ik vaag, of meen te horen   de doffe bonk waarmee een hoofd   (dat ongetwijfeld mij behoort)   tegen een stoeprand woidt geslagen.   En ook niet zonder welbehagen   de laffe aftocht als de bende   zich heeft gelaafd aan mijn ellende.  …

Lees verder op