Prijs: € 12,50
Bekijk in Oorshop
Zoekresultaten voor:
Hoezee, we leven nog
Klimaat en oorlog vormden maar een betrekkelijk gering aandachtsgebied in deze verkiezingen. Hoewel juist nu wetenschappers meldden dat de Noordpool meer regen dan sneeuw te verwachten heeft in de nabije toekomst, en de Turken in oorlogsretoriek dicht bij het beleg van Wenen, 1683, kwamen. Niet alleen zijn deze twee factoren nog in deze week relevant…
Lees verder op 
De walvis is maar een uitvergrote muis – over genetica
‘Much was I disappointed upon learning that the little packet for Nantucket had already sailed, and that no way of reaching that place would offer, till the following Monday.’ Het is het sfeervolle begin van Moby Dick: Nantucket. Het eilandje voor de kust bij Martha’s Vineyard, niet ver van New York dat een belangrijke rol…
Lees verder op
De valsgeprikte mongool
Ik liep door de hoofdstraat van Utila, een piepklein eilandje voor de Caribische kust van Honduras. Een paar vlekken van koraaleilanden zijn daar honderden jaren gebruikt als overslagplaats voor slaven, door de Britten. Anders dan op het vasteland van Honduras is de bevolking dus overwegend zwart, een enkele keer met knalblauwe ogen zoals ik er…
Lees verder op
Het nulnummer, die nieuwe Eco
Het eerste woord van de nieuwe roman van Umberto Eco Het nulnummer is ‘Vanochtend’ en het laatste woord is ‘zon’. Daartussenin staan minder woorden dan hij ooit in een roman schreef. Sinds De naam van de roos lees ik alles van Eco. Er zijn een paar van die schrijvers: Daniel Kehlmann, Ian McEwan, Julian Barnes,…
Lees verder op
Briljante mislukkingen
Ik heb, zoals bijna iedereen dezer dagen teveel nagedacht, teveel gegeten en teveel gedronken. Teveel lezen kan nooit, denk ik, het is me althans nog niet gelukt. Ik heb mij verliefd in Hella S. Haasse, een van de onontgonnen schrijvers op mijn geestelijke boekenplank. Mijn vrouw schoof me Zelfportret als legkaart toe, waarover zij enthousiast…
Lees verder op
‘It came from the fields’ – Writers Unlimited/Festival Winternachten en Tirade gaan samenwerken
Theorie (facultatief) ‘Language is not, as we are led to suppose by the dictionary, the invention of academicians or philologists. Rather, it has been evolved through time, through a long time, by peasants, by fisherman, by hunters, by riders. It did not come from the libraries; it came from the fields, from the sea, from…
Lees verder op
Gilles van der Loo Editoriaal-Guinea Ter inleiding van dit nummer
[p. 3] [Tirade mei 2013] Gilles van der Loo Editoriaal-Guinea Ter inleiding van dit nummer We vergaderen wat af, hier aan de Herengracht. Nu dit schitterende en alweer tweede nummer van de nieuwe redactie in je handen ligt, kan ik zeggen dat de onderlinge verhoudingen zich beginnen af te tekenen in ons redactionele kerngezin. Menno…
Lees verder op
Maartje Wortel En dan ben je terug
[p. 35] Maartje Wortel En dan ben je terug Eerst is er zes dagen niets, geen mensen. Je hebt een eiland en je hebt jezelf. Het eiland wordt van jou en jij wordt het eiland. Je denkt: ‘Ik ben een eiland,’ en in zekere zin heb je gelijk. Je denkt: ‘Ik ben geweldig,’ en in…
Lees verder op
Gerbrand Bakker Iconoclasme
[p. 11] Gerbrand Bakker Iconoclasme Half maart 2011 kreeg ik een brief van René Appel en Manon Uphoff, respectievelijk voorzitter en secretaris van pen Nederland. Of ik lid wilde worden. Bijgevoegd was de pen-Charter, waarvan ik hier lid 2. overneem: ‘De pen verklaart dat onder alle omstandigheden, en in het bijzonder ten tijde van oorlog,…
Lees verder op
Jan Willems Terugblik
[p. 6] Jan Willems Terugblik Vijftien schrijvers, cabaretiers, filosofen of dichters vinden voor een weekje eenzaamheid op het Lauwersmeer; het moet voor de vpro een makkie zijn geweest, tenminste, als ze wisten wat ik weet van dit gebied. Als zij ooit op een ochtend bij Achter de Zwarten een Japanse zon hadden zien opkomen die…
Lees verder op
Kees Sluys Onweerstaanbaar proza van een onuitstaanbaar schrijver
[p. 37] Kees Sluys Onweerstaanbaar proza van een onuitstaanbaar schrijver Kars en Casanova ‘Levert een leven in de letteren nog interessante memoires op?’ vraagt Menno Hartman zich in de derde zin van zijn essay ‘Theo Kars, de Casanova van zijn tijd’ zuinigjes af. Men vermoedt reeds het antwoord. En inderdaad, acht pagina’s verder luidt de…
Lees verder op