[p. 778] Wam de Moor Een nieuwjaarsmeditatie van Ter Braak Dag- en weekbladkritiek in theorie en praktijk 1. Een ontmoeting Er zijn ogenschijnlijk onbelangrijke gebeurtenissen waarvan men de betekenis pas lang na dato onderkent. In de winter van 1960/61 verkeerde ik als vrijgezel in de omstandigheid, dat ik regelmatig de maaltijd moest gebruiken in een…
Lees verder op 
[p. 669] Huug Kaleis Vijf en dertig jaar W.E. Hermans Of: Forum overtroffen Het drama Periander moet het laatste werk zijn dat Willem Frederik Hermans in het Groningse Haren voltooide. De verhuiskisten moeten toen al in de hal van zijn huis gestaan hebben. Maar toen het in 1974 in druk verscheen, woonde hij al in…
Lees verder op
[p. 398] H. van den Bergh De heilige eenvoud van J.A. dèr Mouw Zijn plaats binnen de poetica van zijn tijd ‘natuurbeschrijvingen’ (vreeselijk woord!) J.A. dèr Mouw Van de dichter Dèr Mouw (Adwaita) is bekend dat hij ‘in spreektaal’ schreef, en toch zou hij moeilijk toegankelijk zijn; hij wilde niets weten van het literaire leven…
Lees verder op
[p. 537] Overwegingen bij een correspondentie Pierre H. Dubois ‘Wanneer wij allemaal, altijd, en overal ons gezond verstand lieten werken, zou de heer Jan Greshoff voor ons van geringe betekenis zijn. Ik geloof zelfs dat hij in zulk een geval niets betekenen zou. Want behalve zijn gezond verstand, heeft de heer Greshoff weinig hoedanigheden die…
Lees verder op
[p. 164] Sympatie voor een hemelvaarder Ronald Spoor E. du Perron waarschuwde op 29 januari 1931 Menno ter Braak, schrijvend over Jan Engelman: ‘Ik correspondeer óók met dien meneer!’1. Niet alleen Ter Braak, ook de lezers van de Briefwisseling Ter Braak-Du Perron zullen verbaasd geweest zijn, toen ze dit lazen. Du Perron en Engelman stonden…
Lees verder op
[p. 2] [Tirade januari 1973] De halve vrouw en de holle man Twee motieven van Slauerhoff H.A. Gomperts Is Slauerhoff een romanticus? Hij vertoont kenmerken die als romantisch te boek staan: melancholie, voortkomend uit ontgoocheling, onlust, mensenverachting, vooral verachting van de gezeten burgerman en daarmee verbonden: verheerlijking van de outcast, de zwerver en de piraat….
Lees verder op
[p. 802] Sarkofaag Het opstandig pessimisme van Leconte de Lisle door Josine W.L. Meyer Nog in de twintiger jaren van deze eeuw gold Leconte de Lisle als een der grootste Franse dichters. Sindsdien is zijn roem getaand. Toch constateert Lore Lelleik in haar dissertatie: ‘Der “Parnassier” Leconte de Lisle als Theoretiker und Dichter’ (Bonn, 1961),…
Lees verder op
[p. 306] Met en tegen Lévi-Strauss door Fokke Sierksma Voordat ik enkele weken geleden zijn laatste twee boeken in handen kreeg, had ik Claude Levi-Strauss slechts gelezen, daarna ben ik hem tegen het lijf gelopen. Het was onvermijdelijk. Mijn leven als man van wetenschap en dat als intellectueel, die ik evenals hij heel moeilijk kan…
Lees verder op