Marcus Tullius Cicero (106 – 43 v. Chr.), de beroemde Romeinse redenaar, staatsman en filosoof, verwierf een grote reputatie als advocaat. Gaandeweg kreeg hij als politicus meer invloed, eerst als quaestor verantwoordelijk voor de graantoevoer vanuit Sicilië en later zelfs als consul. Toen in 49 het conflict tussen Pompeius en Caesar escaleerde gaf Cicero de voorkeur aan Pompeius. Hij ontvluchtte Rome zodra Caesar met zijn leger Italië binnentrok, maar keerde er na diens overwinning evengoed weer terug. In februari 45 stierf Cicero’s dochter Tullia, een drama dat hij nooit helemaal te boven kwam. Cicero was getuige van de moord op Caesar, maar maakte zelf geen deel uit van het complot. Op dat moment waren Cicero en Marcus Antonius de twee grootste politieke figuren in Rome. In de machtsstrijd die volgde werd Cicero echter, samen met zijn zoon, broer en neef, door zijn machtige vijand Antonius op een executielijst gezet. Octavianus (de latere keizer Augustus) besloot hem niet te beschermen. Cicero werd op zijn vlucht vermoord.