Karel van het Reve: deel drie

Deel 3 van het Verzameld werk van Karel van het Reve is verschenen. De duizendentachtig bladzijden dundruk bevatten Het geloof der kameraden, Van het Reves afrekening met het marxisme-leninisme, Marius wil niet in Joegoslavië wonen, Met twee potten pindakaas naar Moskou, Lenin heeft echt bestaan en ongebundeld werk uit de periode 1969-1972. De boeken Marius wil niet in Joegoslavië wonen en Met twee potten pindakaas naar Moskou (allebei uit 1970) hadden flapteksten met als respectievelijke bronopgaven ‘Jacques Gans in De Telegraaf” en ‘Marcus Bakker in De Waarheid’‘. In werkelijkheid waren het pastiches van de auteur zelf.
De ruim 150 bladzijden nooit eerder gebundelde columns van Henk Broekhuis, de schuilnaam van Karel van het Reve in de NRC-rubriek, zullen voor veel lezers onbekend zijn. Voor al die stukken geldt dat ze op een wonderbaarlijke wijze in geen enkel opzicht aan actualiteit hebben ingeboet. Neem een stukje uit 1972: ‘Vrij regelmatig kun je op de buis ons parlement aan het werk zien, en bijna dagelijks parlementariërs. Zou dat het wegblijven van de kiezers straks beïnvloeden? Als kijker krijg je geen gunstige indruk van dat parlement. Het is niet zozeer dat de meeste sprekers vaak slecht of helemaal niet uit hun woorden kunnen komen. Een verzameling slechte sprekers die met elkaar vergaderen en besluiten nemen kan een gunstige indruk maken, ondanks dat slechte spreken, door redelijk overleg en verstandige besluiten. Maar in de Tweede Kamer wordt eigenlijk geen overleg gepleegd. Men houdt zich bezig met het elkaar afvangen van vliegen, en dat is voor de toeschouwer een uiterst irritant schouwspel.’

Ook verschenen is Misdaad in Goelenkamp, een verhaal over twee jongens die met behulp van een vliegende aap een inbreker vangen. Het is een kinderverhaal dat Van het Reve schreef voor zijn twee kleinzoons en verschijnt als facsimile ter gelegenheid van de verschijning van deel 3. Deel 4 zal in het voorjaar van 2010 verschijnen. Alle nog volgende delen zullen vanaf nu zelfstandig het licht zien – dus niet meer, zoals aangekondigd en zoals deel 1 en 2, in paren.