‘Als ik moet kiezen’ schrijft Janet Luis in NRC-Handelsblad ‘dan heb ik een lichte voorkeur voor de verhalen van Gilles van der Loo, die in alle opzichten wat ronder zijn en warmbloediger. In al zijn vijftien verhalen gaat het om verlies of dreigend verlies. Hoe gaat een zoon om met zijn stervende vader? Hoe moet een man verder nadat zijn vrouw is verongelukt? Of een vrouw nadat zij gedumpt is voor een jonger ding?’
Janet Luis is onder de indruk van de trefzekere toon, de internationale allure en de diversiteit van de verhaalfiguren.

Sonja de Jong eerder al in het Noordhollands Dagblad over Hier sneeuwt het nooit van Gilles van der Loo: ‘Zijn verhalen verrassen steeds opnieuw, zijn taal zindert en leeft. Kortom, debutant Gilles van der Loo zet zichzelf met deze verhalenbundel in een klap op de kaart van het Nederlandse literatuurlandschap. De vijftien verhalen zijn stuk voor stuk overtuigend. […] Een feest om te lezen.’

In Het Parool noemde Arie Storm de verhalen ‘vakkundig’.

In Hier sneeuwt het nooit kruipt Gilles van der Loo in de levens van een bejaard echtpaar dat een zoon verloor, een zwarte buschauffeur in New York net voor een fatale aanslag, twee getrouwde mannen die door een halfjaar niet in elkaars nabijheid te verkeren heel belangrijke informatie over elkaars bestaan mislopen. Daarnaast een zakendame en haar echtscheidingsadvocaat, een dochter die de droom van haar ouders naleeft, een man met een gelukkig gezin dat in een volmaakte wereld rondloopt en langzaam de barsten in dat bestaan begint waar te nemen. Hier sneeuwt het nooit is een voldragen debuut dat niet alleen in de empathie van de schrijver voor zijn personages uitnemend is, maar ook in de gehanteerde vertelstrategieën en zijn sterke ritmische taal een uitzonderlijke bijdrage aan de Nederlandse verhaalkunst vormt.

Literatuur aan de muur zorgt voor literaire graffiti in de stad: de mooiste zinnen uit Hier sneeuwt het nooit zijn nu in het wild te bezichtigen.

Arjan Vlakveld (NTR) maakte korte filmpjes ter promotie van het korte verhaal in het algemeen en Hier sneeuwt het nooit in het bijzonder.

Gilles van der Loo (1973) debuteerde in Tirade. Hij schrijft aan een bundel zeer korte verhalen bij foto’s van bekende en minder bekende fotografen. Het korte verhaal ‘David’ uit zijn debuut bundel werd door Bram van Splunteren verfilmd voor vpro’s Café de Liefde.

Hier sneeuwt het nooit is zijn debuut.

Bekijk ook de website van Gilles van der Loo.