Groots en verschrikkelijk was het, het jaar onzes Heren 1918, het tweede sinds de revolutie’, aldus de openingszin van Boelgakovs magistrale, caleidoscopische roman De Witte garde. De plaats van handeling is Kiev, waar vluchtelingen van allerlei pluimage hun heil hebben gezocht en de dagen van het door de Duitsers geïnstalleerde marionettenregime geteld lijken te zijn. De bewoners proberen zo goed en zo kwaad als het gaat hun leven voort te zetten. Maar de gevreesde nationalist Petljoera staat voor de poort en vanuit het oosten rukken de al even gevreesde bolsjewieken op. De Toerbins, nog altijd loyaal aan het gevallen regime van de Russische tsaar, maar ook loyaal aan hun stad, staan voor onmogelijke keuzes. De Witte garde verhaalt over moed, verraad, trouw en collaboratie, en ook biedt de roman inzicht in de razend ingewikkelde geschiedenis van het veelgeplaagde Oekraïne tot de dag van vandaag aan toe.
