Pers

Pers over Het grote zwijgen

Cees Nooteboom in NRC Handelsblad: “Het grote zwijgen heeft mij ontroerd, en dat gebeurt me niet vaak bij boeken […]. Het boek geeft een prachtig, bijna nostalgisch beeld van Amsterdam honderd jaar geleden, toen de polder nog praktisch aan het Concertgebouw grensde. De roman geeft een inzicht in de verhouding Diepenbrock-Mahler, in het latere conflict Diepenbrock-Vermeulen, laat ook veel zien van het karakter van Willem Mengelberg en de richtingenstrijd in de muziek van die tijd […] Ik ben er behoorlijk veel wijzer van geworden.”

Mieke van Dooren van Linnaeus Boekhandel: “Een van de mooiste boeken die ik dit jaar heb gelezen en daarmee mijn zomertip.”

Historisch Nieuwsblad: “prachtige roman.”

De Groene Amsterdammer: “Erik Menkveld, gelauwerd dichter, en nu ook romancier, bewijst in zijn debuutroman Het grote zwijgen allesbehalve een beginneling te zijn. Bij hem geen ontsporende zinnen, geen krukkige mooischrijverij of een beperkt idioom, maar een rijk taalgevoel en een fijn oor voor ritme. Dit is een bekwame literator met een bezonken poëtica.”

Carel Peeters in Tirade: “Afgezien van een prachtige kunstenaarsroman, waarin alle hoeken en gaten van het echte leven worden getoond, ook een cultuurfilosofische roman waarin de hedendaagse kunst vergelijkinsmateriaal kan vinden.”

Maarten Dessing in BOEK: “De dichter Erik Menkveld schreef een mooi ingehouden, historische roman […] Urenlang word je heerlijk ondergedompeld in de eerste jaren van de twintigste eeuw. De kruiers op het station, de gaslampen op hotelkamers, de noviteit van een geschoren oksel. Menkveld gebruikt alles om het Nederland van toen levensecht te schilderen.”

Rob Schouten in Trouw: “Een onmodieus boek over onmodieuze personages op een onmodieuze toon. Een roman van verstilling en extase.”

Louis Andriessen: “Met veel plezier en aandacht heb ik Het grote zwijgen gelezen. Het is voortreffelijk plechtig, en zeer goed ingeleefd in de stijl van die tijd.”