Op vrijdag 19 februari verscheen Jeugdherinneringen van J.J. Voskuil (1926–2008). De herinneringen in dit boek zijn dikwijls hilarisch opgeschreven en altijd helder en doeltreffend geformuleerd. Het verhaal ‘Mijn socialistische jeugd’, dat de hoofdmoot van dit boek vormt, is echter in de eerste plaats een even scherp als ontroerend portret van Voskuils vader. In de oorlogsjaren, Voskuil was 15 of 16 jaar oud, registreerde hij voor het eerst diens kwetsbaarheid: ‘Hij verloor zijn gezag niet, maar hij kwam dichterbij en het gevoel dat hij mij beschermde, maakte geleidelijk plaats voor het gevoel dat hijzelf evengoed beschermd moet worden.’ Er is een passage waarin zijn vader, met hulp van de buren, de meidoorn uit de voortuin omzaagt. Die passage vergeet je niet meer, zo mooi beschrijft Voskuil een vader die buiten de huiskamer niet zo sterk blijkt als zijn zoon zich hem voorstelt. Jeugdherinneringen bevat prachtige beschrijvingen van een jeugd in Den Haag.
Niet eerder gepubliceerde foto’s maken dit boek een must voor liefhebbers van J.J. Voskuil.
