Zojuist verschenen: het nieuwe boek van Otto de Kat, Het uur van de olifant. Een meeslepend verhaal over twee oud-KNIL-officieren, Maxim en W.A., die in de zomer van 1909 de Atjehoorlog herbeleven.
Heimwee, weerzin, schuld, en zelfs vormen van geluk, wie een stap in Indië heeft gezet, komt er niet meer van los. ‘De geur van een rijstveld, de zon over een kamp dat wakker wordt, iedere klank is er anders, iedere man en vrouw is er anders, Indië is totaal anders. We horen er niet, maar eenmaal daar geweest en je bent verloren.’ Maxim en W.A. zoeken een uitweg uit hun verleden. Maxims vrouw Roy ziet hoe de oorlog hem ziek maakt. W.A. heeft onder het pseudoniem Wekker een vernietigende reeks artikelen geschreven over de misdaden in Atjeh, en bracht Nederland in grote beroering.
‘Gaat het vergeten worden wat we in Atjeh hebben aangericht, gaan onze kinderen het zich herinneren, zullen onze kleinkinderen er nog enig benul van hebben? Verdwijnt het allemaal, lost het op, alsof het er nooit geweest is?’
‘De romans van Otto de Kat (zeven inmiddels) zijn stuk voor stuk fijnzinnige relazen waarin een heden wordt geconfronteerd met een verleden. Die moeten met elkaar in het reine zien te komen. Zo ook in zijn nieuwe roman Het uur van de olifant.’
(Carel Peeters in Vrij Nederland)
