Ronnie Terpstra sprak in De Wereld Draait Door over de verhalen van Babel:

‘De Russen Komen. Isaak Babel, de grote Russische schrijver, eeuwig houdbaar. Letterlijk, want zijn eerste verhaal verscheen in 1913 in druk. Zelf was hij niet eeuwig houdbaar, Stalin heeft hem opgepakt in 1939. Een jaar later is hij vermoord, in een anoniem graf gekieperd en alleen zijn bril is teruggevonden. Maar nu: al zijn verhalen beschikbaar in de reeks der reeksen, in een fonkelnieuwe vertaling, in de Russische Bibliotheek van Van Oorschot, het paradepaardje van elke boekenkast. En als je dit bekijkt en je voelt het –  het boek blijft ook gewoon open liggen. Dit is echte dundruk. Dan straalt er toch iets van die mythische kracht van die Russen op je af. Het is opnieuw vertaald, een fonkelnieuwe vertaling.

En het was stil in huize Terpstra toen ik dit las. Ik heb altijd muziek aan als ik boeken lees, en met Babel lukte dat niet, ik had stilte nodig. (…) En ik dacht: hoe komt dat nou? Dat komt: hij schrijft ontzettend zintuigelijk. Als je dit leest dan wil je de voetstappen horen op de zandpaadjes, je wilt de wind horen kruipen tussen de heuvels door. Dat is wat hij met je doet. En toen las ik ook nog het credo van Babel –  dat las ik later. Hij zei: “Ik word de meester van een nieuw genre, dat van de stilte.” Ik weet niet precies wat hij er mee bedoelt. Maar je kan het wel voelen, want het is alsof er een natuurkracht op je afkomt, zo precies is dit geschreven. Dit zijn echt fabuleuze verhalen.’

Monique Burger: ‘Als je één Rus ooit in je leven wilt lezen, lees dan nu Babel’.