Graa Boomsma (1953), is schrijver en essayist. Voor De Groene Amsterdammer schrijft hij vooral over Amerikaanse literatuur.
Graa Boomsma (1953), is schrijver en essayist. Voor De Groene Amsterdammer schrijft hij vooral over Amerikaanse literatuur.
Albert Alberts (1911-1995) liet een uniek en persoonlijk oeuvre na met beroemde titels als ‘De eilanden’ en ‘De vergaderzaal’. De schrijver was een duizendpoot: hij werkte als journalist, vertaler, historicus, memoiresschrijver én romancier. Alberts woonde en werkte onder andere in Amsterdam, Parijs en Nederlands-Indië en zijn werk werd bekroond met de Constantijn Huygensprijs en de P.C.Hooftprijs.
Zo imponerend als dit leven lijkt, zo bescheiden was de man erachter. ‘Alberts was een groot schrijver en een bescheiden mens,’ schrijft Graa Boomsma in zijn biografie, ‘die in ogenschijnlijk openhartige vraaggesprekken toch zijn tong achter zijn tanden hield.’ Alberts zweeg liever over zijn persoonlijke leven dan dat hij anderen daarmee lastigviel. Zo heeft hij altijd het liefdesdrama in het vooroorlogse Parijs verzwegen en schreef hij op welhaast laconieke toon over zijn internering door de Japanners.
Alberts bleef zelf het liefst op de achtergrond en ook over het werk van Alberts wordt vaak gesteld dat de betekenis juist te vinden is in dat wat verzwegen wordt. ‘Leven op de rand’ is de vertelling van dat onuitgesprokene leven, waarin Boomsma op lichte toon maar met precisie de schrijver het voetstuk geeft dat hij altijd verdiende.
‘Hem een van de grote naoorlogse schrijvers noemen is juist, maar klinkt als het over hem gaat pompeuzer dan bij wie dan ook. Het is alsof zijn werk iedere loftuiting enigszins belachelijk maakt. In zijn werk tref je nooit één zin aan die evengoed van een andere auteur had kunnen zijn.’ – Juryrapport P.C. Hooftprijs
‘Hij beheerste bij uitstek de kunst van het weglaten en verzweeg meer dan hij uitsprak. Alberts moet als geen ander doordrongen zijn geweest van de onkenbaarheid van mensen en van de principiële raadselachtigheid van hun levens.’ – Trouw
Het werk van A. Alberts (1911-1995) staat weer in de belangstelling. De schrijver die het patent heeft op uiterst dunne boeken met een enorme zeggingskracht. Hij kreeg de P.C. Hooftprijs voor zijn geweldige oeuvre, bestaande uit onder meer De vergaderzaal, De honden jagen niet meer en De eilanden. Alberts heeft een grote groep fans en… Lees verder
Marjolijn van Heemstra komt in de Volkskrant bijna adem te kort om haar enthousiasme voor Romeinse koorts te uiten: “Whartons verhalen zijn ook bijna honderd jaar later een feest om te lezen. Niet alleen vanwege de bijtende humor, maar ook omdat ze zo mooi precies zijn, knap ontworpen trechters die de lezer zorgvuldig toezuigen naar… Lees verder
Niet vaak worden boeken zo unaniem lovend besproken als gebeurd is bij Winesburg, Ohio van Sherwood Anderson. Graa Boomsma in de Groene Amsterdammer: ‘Vraag Michael Chabon, Dave Eggers, Jonathan Franzen, Lorrie Moore of Annie Proulx naar hun Winesburg, Ohio leeservaring en ze maken zonder uitzondering een diepe buiging.’ Dirk-Jan Arensman in Parool (vijf sterren): ‘Zoals… Lees verder