Tientjes-editie Dokie

Eind september verscheen de pocketeditie van Dokie van Arend Jan Heerma van Voss.
In Dokie, een familiebericht laat Heerma van Voss zien dat het verwerken van verlies een leven lang kan duren. Op driejarige leeftijd verloor hij zijn vier jaar oudere zusje. Tot die tijd waren ze onafscheidelijk. Over haar en het ongeluk werd in het gezin nooit meer gesproken. Dokie is geschreven als ‘retro-reportage’: het verslag van een zoektocht naar de psychische kelder waarin de auteur ook later soms weer onverhoeds belandde. Met tijdsprongen en wisselende perspectieven, tegen de veranderende naoorlogse decors: soms afstandelijk of essayistisch, soms onverhuld autobiografisch. Gemonteerd als documentaire, in honderd paragrafen – een familiegeschiedenis die niet langer geheim hoeft te blijven.

De eerste druk – in hardcover – mocht zich al verheugen in goede kritieken, en niet van de minsten:

‘Heerma van Voss heeft met Dokie niet alleen een mooi requiem geschreven voor zijn verongelukte zusje, hij heeft ook de krachttoer verricht het doodgezwegen kind terug te kapen uit een vergetelheid die het niet verdiende.’ schreef A.F.Th. van der Heijden.

Kees van Kooten schreef ‘Ook op mijn herontdekkingsreis naar het verleden spelen fotoalbums, archieven en handgeschreven brieven een belangrijke rol. Maar ik ben bang dat de trefzekerheid van mijn sleutelzinnen het aflegt tegen Heerma van Voss’ haarscherpe, dichterlijke meesterzinnen.’

Najaarsaanbieding 2013

Fjodor Dostojevski | De vrouw van een ander en de man onder het bed
Arend Jan Heerma van Voss | Dokie (goedkope editie)
Ester Naomi Perquin en Menno Hartman (red.) | Poëziekalender 2014
Simon Carmiggelt | Gedundrukt
Willem Frederik Hermans | Paranoia
Rutger Kopland | Verzamelde gedichten
Gilles van der Loo | Het laatste kind
Elisabeth van Nimwegen | De smaak van ijzer
Ivan Toergenjev | Klop, klop, klop
Leo Tolstoj | Heeft een mens veel land nodig?
F.M. Dostojevski | De idioot (Verzamelde werken 6)
Anna Louw | Kroniek van Perdepoort
Marijke Schermer | Mensen in de zon
Belle van Zuylen en Nelleke Noordervliet | De edelman / Volg je eigen weg
Miek Zwamborn | De duimsprong
Hans Lodeizen | De wanhoop is tijdelijk voorbij

Wenst u een papieren aanbieding toegezonden te krijgen, mail ons. Klik hier voor de digitale versie.

Dokie

Het boek Dokie van Arend Jan Heerma van Voss kreeg lovende besprekingen in zo’n beetje alle landelijke dag- en weekbladen. In dit boek, een ‘retro-reportage’, laat Heerma van Voss zien dat het verwerken van verlies een leven lang kan duren. Op driejarige leeftijd verloor hij zijn vier jaar oudere zusje Dokie. Tot die tijd waren ze onafscheidelijk. Over haar en het ongeluk werd in het gezin nooit meer gesproken.
In Trouw schreef Bert Keizer: ‘Het wonderlijke is dat de auteur het allemaal zo raak noteert dat ook de lezer door huiver wordt getroffen, meegenomen in een levenslange onderhuidse nachtmerrie. Dit klinkt beklemmend, maar Heerma van Voss schrijft zichzelf met aandoenlijke nuchterheid een weg naar buiten.’
En Janet Luis in NRC Handelsblad: ‘Dokie moet het hebben van zijn zijdelingse verbanden en zijn diversiteit: interessante weetjes, grappige terzijdes, ontroerende details, fijne familieverhalen.’

Dokie

Arend Jan Heerma van Voss (1942) verloor op driejarige leeftijd zijn zusje Dokie. Ze was zeven jaar oud toen ze werd overreden door een motorrijder, voor hun huis in Roosendaal. Ze waren onafscheidelijk in de oorlogsjaren, en toen was zij opeens verdwenen. Het gezin begon kort daarna een nieuw leven, in Bentveld. Over Dokie werd niet meer gesproken.
Heerma van Voss dringt in dit boek door tot zijn Brabantse verleden – dat hij wel meegemaakt had maar niet kende. Hij reconstrueert de lege plek in zijn herinneringen.
Dokie, een familiebericht is geschreven als ‘retro-reportage’. Soms onverhuld emotioneel, soms afstandelijk essayistisch, schetst de auteur een verdwenen familiegeschiedenis, en de gevolgen ervan.