‘Nachtboot’ en ‘Genadeklap’ op shortlist De Grote Poëzieprijs

Nachtboot (Maria Barnas) en Genadeklap (Willem Jan Otten) zijn genomineerd voor de shortlist van De Grote Poëzieprijs!

De jury over Nachtboot:
‘Nachtboot van Maria Barnas is een bundel met scherpzinnige observaties over tijd en leegte, over kijken en ervaren, over dingen zien die men niet ziet. “de toekomst ligt open als een greppel maar waar is de bodem”, vraagt de dichter zich af. Dagelijkse dingen weet zij tot raadsels te maken in haar kalme verzen met steeds twee of drie regels bij elkaar gegroepeerd. Regels waarin klanken elkaar opzoeken en bevestigen, wat de gedichten een klassiek aanzien geeft. Maar laat u niet in slaap sussen, er zit een dreigen achter deze gedichten. Onheil klinkt en het is oorlog in het hoofd van de dichter en in haar kalme regels over “Een boot die niets vervoert dan nach”.’

Genadeklap_copy

De jury over Genadeklap:
‘Waar eerder werk van Willem Jan Otten nog zocht naar manieren om te kunnen geloven, spreekt in Genadeklap een dichter die dat geloof hééft, en die daardoor alleen nog het risico loopt het te verliezen of te verloochenen. Deze dreiging neemt zeer aardse vormen aan, want Genadeklap is een persoonlijke, rauwe bundel, over het lelijke gezicht van de dood, over het lelijke gezicht van de mens in doodsangst, over de mens die moeite heeft om niet zozeer in God, maar in het eindige leven te geloven. Ieder gedicht is een ontmanteling, ook die van de Amerikaanse dichter John Berryman, waarvan er magistrale vertalingen zijn opgenomen. Maar Otten zou Otten niet zijn als hij niet juist middenin die duisternis de woorden zou vinden om naar het licht toe te schrijven.’

Zes bundels werden door de jury genomineerd voor de eerste editie van De Grote Poëzieprijs die op 16 juni a.s. op het 50th Poetry International Festival Rotterdam in De Doelen zal worden uitgereikt.

In maart, april en mei presenteren de dichters hun genomineerde bundels op verschillende plekken in Nederland en Vlaanderen.

 

‘Nachtboot’ en ‘Genadeklap’ op longlist De Grote Poëzieprijs 2019

Nachtboot (Maria Barnas) en Genadeklap (Willem Jan Otten) zijn genomineerd voor de longlist van De Grote Poëzieprijs 2019!

Uit 150 ingezonden bundels heeft de jury, bestaande uit dichter Joost Baars, hoogleraar Moderne Nederlandse Letterkunde Yra van Dijk, schrijver Adriaan van Dis, documentairemaker Cindy Kerseborn en dichter en performer Maud Vanhauwaert, de vijftien beste Nederlandstalige bundels geselecteerd. 
Daarnaast is er een jongerenjury die een eigen winnaar uitroept. Ook zij presenteerden hun longlist, bestaande uit negen titels.
Nachtboot (Maria Barnas) is daar een van.

Vanaf 28 maart zijn er uiteenlopende programma’s met de genomineerden. Op woensdag 6 februari, de laatste dag van de Poëzieweek, wordt de shortlist van de vakjury bekend gemaakt. De uiteindelijke winnaar ontvangt op zondag 16 juni, tijdens het 50e Poetry International Festival, de eerste Grote Poëzieprijs, een geldbedrag van 25.000 euro.

De Grote Poëzieprijs bekroont in 2019 voor het eerst de beste Nederlandstalige bundel van het jaar met € 25.000,- en volgt daarmee de VSB Poëzieprijs op als dé prijs voor Nederlandstalige poëzie.

 

 

Voor het eerst in het Nederlands: Het meisje dat ik achterliet (Shusaku Endo)

Het meisje dat ik achterliet (1963) van de veelgeprezen Japanse schrijver Shusaku Endo is een aangrijpende roman over de keuzes van jonge volwassenen die ontdekken wie ze zijn en wat ze willen in het leven.
De roman werd vertaald door Maria Smolders en verscheen niet eerder in het Nederlands.

De weinig gemotiveerde student Tsutomu Yoshioka gaat gebukt onder een gebrek aan geld en een behoefte aan seks. Hij heeft een kortstondige affaire met Mitsu, een naïef plattelandsmeisje. Ze delen het bed, hoewel zij daar nog niet aan toe is. Als hij haar laat vallen blijft zij achter met de hoop dat hij bij haar terug zal komen.
Mitsu besluit uiteindelijk naar een leprakolonie te gaan, waar zij het meest onverwachte pad inslaat. Yoshioka vindt een goede baan en legt het aan met het nichtje van de directeur, zich ervan bewust dat hem dat zal helpen in zijn verdere carrière. Na verloop van tijd raakt Yoshioka overweldigd door een gevoel van eenzaamheid en spijt om het meisje dat hij achterliet.

‘Het draait bij Endo om mensen van wie je eigenlijk niet begrijpt waarom ze zich vastklampen aan hun overtuiging.’ – Willem Jan Otten

Boekpresentatie nieuwe dichtbundel Willem Jan Otten

Binnenkort verschijnt Genadeklap, de nieuwe dichtbundel van Willem Jan Otten. Dit zal op 2 februari vanaf 19.30 gevierd worden bij boekhandel Van Rossum te Amsterdam. Via deze link kunt u zich hiervoor aanmelden.
Willem Jan Otten ontving de P.C. Hooftprijs voor de vele essays die zijn oeuvre rijk is, maar hij had hem even goed voor zijn gedichten of romans kunnen krijgen. Genadeklap is Ottens eerste dichtbundel in zes jaar – de neerslag van een gestage ontwikkeling, een tocht steeds dieper binnenwaarts. Zijn poëzie is als altijd even helder als raadselachtig, soepel, muzikaal, vol eigen woorden en eigenzinnige waarnemingen.
Zijn nieuwe bundel, Genadeklap, maakt dit eens te meer duidelijk: Ottens gedachten zijn ervaringen en worden beeld. Genadeklap is dankzij een aantal langere gedichten onbetwist ook het werk van een verteller. De dichter bereikt het einde van de wereld, dat een donderende waterval blijkt te zijn. Hij slaat de roeier dood die hem de Styx overzet. Hij komt te drijven in een meer richting ‘rand waar alles Niagara wordt’. Gedichten roepen een decennialang huwelijk op. Er worden rekeningen opgemaakt; er wordt afscheid genomen van gestorvenen; het leven wordt hervat.

Wilder doet mee aan de Schwob

Thornton Wilders De brug van San Luis Rey, waarmee hij in 1928 de Pulitzer Prize won, doet mee aan de Schwob-actie van 2016. Deze actie is erop gericht om vergeten klassiekers te (her)ontdekken. Thornton Wilders roman werd dit jaar vertaald door Peter Bergsma en ligt sinds oktober in de winkels. De pers zei over De brug van San Luis Rey:

‘Hij slaagt er opmerkelijk goed in Peru (waar hij op het moment van schrijven nooit was geweest) tot leven te wekken.’ –  De Volkskrant

‘Een reeks karakterschetsen in adembenemend elegant proza. Teder en licht ironisch tegelijk. Onvergankelijk, eigenlijk.’ – VPRO Gids

‘Een zeer adequate en ook onderhoudende vorm. Een constante inkleuring van de personages.’ – Tzum

Op 17 januari zal voor de negen titels die meedoen met de Schow een leesclub in Utrecht worden georganiseerd met daarbij een afsluitend feest. De leesclub van Thornton Wilder zal geleid worden door Willem Jan Otten. Kaarten zijn verkrijgbaar via Het Literatuurhuis.

schwob

Feestelijke avond Rode Hoed

Het is nog niet zover, maar bijna… Op vrijdag 13 november wordt de biografie door Arjen Fortuin Geert van Oorschot, uitgever gepresenteerd in de Rode Hoed. Daar worden veel mensen verwacht. Graag aanmelden dus! (zie onder).

Geert van Oorschot  (1909-1987) was een van de succesvolste en spraakmakendste uitgevers van de vorige eeuw. Hij was de uitgever en dikwijls ook ontdekker van tal van belangrijke Nederlandse schrijvers, onder wie Gerard Reve, W.F. Hermans, Jan Hanlo, M. Vasalis, Rutger Kopland, Hanny Michaelis en J.J. Voskuil. Uit gezocht geld, deskundige vertalers en een klassieke boekverzorging smeedde Van Oorschot de Russische Bibliotheek. Deze reeks vestigde de reputatie van zijn bedrijf en liet Nederland kennismaken met het Rusland van de negentiende eeuw. Van Oorschot had een haast bovenmenselijke energie: naast het bestieren van zijn uitgeverij onderhield hij tal van contacten en correspondenties met schrijvers en kunstenaars (óók uit zakelijk belang) én hij vond tijd om zelf te schrijven. (onder zijn pseudoniem R.J. Peskens.)

Arjen Fortuin schreef een meeslepend boek over Geert van Oorschot, waarin de anekdotes en citaten kleur geven aan het grotere verhaal. Geert van Oorschot, uitgever is niet slechts een biografie, maar ook een boek over de naoorlogse literatuur, de politiek, het literaire leven. En uiteindelijk een boek over Nederland in de tweede helft van de 20e eeuw.

Natuurlijk zal de biograaf zelf tijdens deze avond aan het woord komen, daarnaast zullen dichters Willem Jan Otten en Mathijs Gomperts voordragen, is er muziek van Bartók, leest actrice Linda van Dyck (o.v.) voor uit Mijn Tante Coleta en zullen Carel Alphenaar en Cas Enklaar fragmenten uit Van Oorschots roemruchte correspondentie lezen. Ook zullen er filmfragmenten van Geert van Oorschot vertoond worden. De presentatie is in handen van Ester Naomi Perquin.

De Uitgeverij heeft kaarten gereserveerd voor auteurs, vertalers, boekhandelaars en andere vrienden. Voor contact over deze kaarten mail ons. De Rode Hoed verkoopt kaarten via deze link.

Wacht niet te lang, het wordt druk…

Lees De brug van San Luis Rey met ‘Schwob de leesclub’

Zo’n honderd boekhandels in Nederland en Vlaanderen presenteren negen moderne klassiekers uit vier continenten tijdens de Schwob-winteractie. Als kick-off begint zondag 17 januari om 14.00 uur in Utrecht ‘Schwob de leesclub’: een festival met leesclubs op verschillende locaties in het centrum van Utrecht.
P.C. Hooftprijs-auteur Willem Jan Otten leidt de leesclub met De brug van San Luis Rey van Thorton Wilder in de erkerkamer van de Openbare Bibliotheek aan de Oude Gracht. Wie zich nu inschrijft krijgt voor € 25, naast toegang tot de leesclub (max. 25 personen) en het feest in De Winkel van Sinkel (met welkomstdrankje) een exemplaar van het boek thuisgestuurd!

Deze maand verscheen De brug van San Luis Rey van Thornton Wilder, vertaald door Peter Bergsma. Het is een onvergelijkbare roman over een brug en vijf mensen die in het Peru van 1714 aan hun einde komen. Een monnik probeert een logica te vinden in hun dood. Wilder ontving de Pulizer Prize voor deze dunne fascinerende roman, die hem wereldberoemd zou maken.

‘Wilder schrijft krachtig, karig en compact, en zijn roman heeft daardoor nog niets van zijn frisheid verloren.’ – Ger Leppers in Trouw

De brug van San Luis Rey is zowel een bespiegeling over het vraagstuk van de ingrijpende God als over de liefde.’ – Hans Bouman in De Volkskrant (****)

‘Een reeks karakterschetsen in adembenemend elegant proza. Teder en licht ironisch tegelijk. Onvergankelijk, eigenlijk.’ – VPRO Gids

‘Een zeer adequate en ook onderhoudende vorm. Een constante inkleuring van de personages.’ –Tzum

Compassie en Droomportaal op longlist ECI Literatuurprijs

9 juli presenteerde de jury uit 400 literaire titels in de categorieën fictie en non-fictie de eerste selectie van 25 boeken. Twee titels op de longlist zijn bij Uitgeverij Van Oorschot verschenen. Dit zijn de veelbesproken roman Compassie van Stephan Enter en Droomportaal met verhalende essays van P.C. Hooftprijs-auteur Willem Jan Otten. Juryvoorzitter Andrée van Es gaf te kennen dat zij het literaire aanbod van afgelopen jaar van hoge kwaliteit vindt.
De ECI Literatuurprijs, die bestaat uit een bedrag van €50.000, wordt jaarlijks toegekend door een jury van beroepsrecensenten uit Nederland en Vlaanderen. De ECI Literatuurprijs is een voortzetting van de AKO Literatuurprijs die in 1987 voor het eerst werd uitgereikt. In september worden de shortlist en de winnaar bekend gemaakt.

Bibliofiele uitgave Willem Jan Otten

Bij de Hof van Jan verscheen onlangs een bibliofiele uitgave van het lange, verhalende gedicht ‘Verslag van een expeditie’ van Willem Jan Otten. In een bericht aan de drukkers karakteriseerde hij dit nieuwe gedicht van 124 regels zo: ‘Het voldoet aan alle criteria: te lang, te wisselende regellengte, cursieve regels, dubieuze half-christelijke ondertoon, flagrante fictie.’ Het gedicht is gezet uit de Spectrum en in honderd exemplaren gedrukt onder de Korenmaat. Het boekje van 20 x 30 cm bevat twee illustraties van Tammo Schuringa; het omslag werd ontworpen door Marlies Visser. Alle exemplaren zijn gesigneerd door schrijver en illustrator. Te bestellen via de website van de Hof van Jan.

Ridderlijkheid

In De Groene Amsterdammer van deze week staat een mooi artikel van Daniël Rovers over Kees Verheul. Aanleiding is de vijfenzeventigste verjaardag van Verheul, die onder meer de romans Villa Bermond en Stormsonate, verscheidene essaybundels en het autobiografische boek Een jongen met vier benen publiceerde. Enkele jaren geleden verscheen Niets heb ik van mijzelf, waarin ook een abecedarium van Willem Jan Otten staat, over Verheul en zijn werk.

Daniël Rovers in De Groene Amsterdammer: ‘Als er een begrip is dat me invalt bij het lezen van zijn literatuuressays, die van een grote, benijdenswaardige belezenheid getuigen, dan is het “ridderlijkheid”. Verheul schrijft galant over de diverse schrijvers, afkomstig uit alle windstreken, die hij tot zijn canon rekent en brengt daar eerlijk, gul en nietsontziend verslag van uit. Het scherpgeslepen zwaard sluit de hoofse gemanierdheid niet uit.’

12 tips voor de Kerstvakantie

Twaalf tips van de uitgeverij voor de kerstvakantie of voor onder de kerstboom, door drie lezers. U vindt ze overzichtelijk bijeen op de Oorshop kerstpagina.

Merijn de Boer raadt aan:
Willem Jan Otten Een sneeuw & Een man van horen zeggen – Bij goede literatuur is goed nagedacht over het vertelperspectief. Een man van horen zeggen is daar een van de beste voorbeelden van. Het is een experimentele roman die bij de lezer bewondering afdwingt voor de schrijver. Het knappe aan deze roman is dat hij tegelijk beschrijvend en suggestief is. Knip dan, toe dan! Karel van het Reve in beeld – Karel van het Reve was een geweldige schrijver en leidde, zoals de meeste goede schrijvers, geen Hemingwayachtig avontuurlijk leven. Dit fotoboek bevat dan ook geen enorm spectaculaire foto’s. Maar voor de fans is het aardig om Karel van het Reve met een schort om te zien.
Sipko Melissen Oud- Loosdrecht – Het mooie aan de boeken van Sipko Melissen is dat hij een romanverhaal weet te verweven met aanstekelijke stukken over literatuur. Je krijgt meteen zin om allemaal andere boeken te lezen. In Oud-Loosdrecht, een roman over een levenslange vriendschap, wordt toegewerkt naar een ontroerend einde. Ester Naomi Perquin en Menno Hartman  Poëziekalender – Net als poëziebloemlezingen zijn poëziekalenders ideaal om nieuwe dichters te ontdekken. Maar het voordeel van de kalender boven de bloemlezing is dat je vervolgens geen dikke pil in de kast hoeft neer te zetten.

Menno Hartman raadt aan:
Ester Naomi Perquin Binnenkort in dit theater – Waar ‘stukjes’ korte verhalen worden. Perquin heeft een paar geweldige ogen voor zaken waar je soms zelf aan voorbij loopt, en een heel bekwame pen om het zeer roerend en buitengewoon geestig op te schrijven. Dit boek kan ik iedereen aanraden.  Herman Gorter Geheime geliefden – Dat een dichter als Gorter er twee geheime geliefden op na hield is al bijzonder genoeg, maar dat hij ze schitterende brieven schreef is nu met deze uitgave wereldkundig geworden. Vaak lyrisch, maar door het door elkaar heen plaatsen ook wrang. Hoe oprecht ben je als je op dinsdag aan Ada schrijft dat ze de enige is, en dat op woensdag aan Jenne schrijft. Schitterende stukken over zijn poëzie. Hannah van Munster Onder de drevenIn een heel scherpe roman wordt een vrouwelijk hoofdpersonage volledig klem gezet in haar problemen. Toch is het empathie wat de auteur drijft. Een mooi portret van de Bijlmer, een schitterend procedé van fictie maken naar aanleiding van een waargebeurde situatie.

Wouter van Oorschot raadt aan:
Sinclair Lewis Babbitt – We leren het nooit. In 2008 en 2014 niet, en makelaar Babbit in 1922 ook al niet. Anders gezegd: tijdloze literatuur blijft actueel, mits goed geschreven. Babbitt: read it! Willem Jan Otten Droomportaal – Stuk voor stuk uitnodigingen van de P.C. Hooftprijs winnaar 2014 aan de goede lezer om bijzondere gedachten zélf tot een einde te denken. Isaak Babel De Rode ruiterij – Zijn enige bij leven verschenen bundel, die hem wereldberoemd maakte. Isaak Babel: door Stalin vermoord maar onsterfelijk in zijn verhalen. Karel van het Reve Geschiedenis van de Russische literatuur – Zijn meesterwerk voor het eerst geïllustreerd met veel nieuw beeldmateriaal.
Patrick Dassen Sprong in het duister. Duitsland en de Eerste Wereldoorlog – Het boek dat andere Nederlandse boeken over dit onderwerp overleeft.

‘Een sneeuw’ door Het toneel speelt

Twee ontroerende, klassieke debuten in één herdruk, twee beloftes van een ongebruikelijk veelzijdig oeuvre dat altijd is blijven geloven in verandering en groei. In Een man van horen zeggen (1984)  pakt Otten op zijn lichte, vindingrijke wijze grote kwesties aan: de afwezige vadergestalte, het gemankeerde gezin, de zoon die hoe dan ook de rite de passage naar het ouderschap moet doormaken. De roman vormt een tweeluik met het veel gespeelde toneelstuk Een sneeuw (1983). Ook in dit familiedrama moet een zoon vader zien te worden, terwijl de oudere generatie met een onverdraaglijk verleden worstelt. 

Zelden zal een Nederlands toneelstuk meer gespeeld zijn dan Ottens Een sneeuw. En dit jaar is er een grote reprise! ‘Het Toneel speelt’ heeft het stuk ruim 90 keer verkocht in den lande. Zie hier de speellijst voor een uitvoering in uw buurt. Willem Jan Otten verzorgt inleidingen voorafgaand aan de opvoeringen op de volgende data: Kampen 15 januari, Meppel 31-1, Zutphen 5-2, Hoorn 11-2, Schiedam 15-2, Leeuwarden 17-2, Assen 19-2, IJmuiden 20-2, Bussum 21-2, Oss 25-2, Amersfoort 4-3, Purmerend 5-3, Amstelveen 6-3, Zaandam 25-3, Zoetermeer 26-3, Alkmaar 28-3,

Een sneeuw
is een Nederlandse toneelklassieker.

Met: Anne Wil Blankers – Mevrouw Quint; Joop Keesmaat – Panda;  Marisa van Eyle – Mia, de dochter van Quint; Bart Klever – Frederik, de zoon van Quint; Benja Bruijning – Thomas, een zoon van Mia; David Heijmans – Kaspar, zoon van Frederik; Carine Crutzen – Bibi, ex-vrouw van Frederik; Fockeline Ouwerkerk – Josée, vriendin van Frederik; Anne Lamsvelt – Jeanette, vrouw van Thomas. 

Mette Bouhuijs – regie  Ronald Klamer – dramaturgie Thomas Rupert & Roos Veenkamp –  decor  Bernadette Corstens – kostuums  Stefan Dijkman – licht  Truusje Melissen – geluid