Hoera! Nico Dros staat met zijn wervelend geschreven historische roman Willem die Madoc maakte op de shortlist van de Libris Literatuur Prijs 2022. De Libris Literatuur Prijs wordt toegekend aan de auteur van de beste oorspronkelijk Nederlandstalige roman van het afgelopen jaar. Vorig jaar ging de prijs naar Cliënt E. Busken van Jeroen Brouwers. Voorzitter van de jury dit jaar is Ahmed Aboutaleb, burgemeester van Rotterdam. Hij maakt de winnaar bekend op 9 mei 2022.
De vingerafdruk is tegenwoordig een vanzelfsprekend gegeven: onze vingers worden gebruikt om misdadigers op te sporen, grenzen te kunnen passeren en om onze smartphone te openen. Maar aan deze vanzelfsprekendheid gaat een boeiende en onvermoede geschiedenis vooraf. Geertjan de Vugt vertelt in deze aflevering OORschot over de wording van de patronen op onze vingers tot het identificatiemiddel dat het nu is (of lijkt te zijn).
In Fonkelrozen. Over vingerafdrukken beschrijft De Vugt behalve wetenschappers en bureaucraten die zich met de vingerafdrukken hebben beziggehouden, ook de interesse die verschillende kunstenaars voor het onderwerpen hebben gehad. Hij begint zijn verhaal rondom 1800 bij de Tsjechische wetenschapper Jan Purkinje, en eindigt bij de hedendaagse Oostenrijkse kunstenaar Arnulf Rainer. Onderweg verkent hij de invloed op het onderwerp van onder meer kolonialisme, en kunsthistorische en existentiële thema’s als uniciteit.
Vingerafdrukken laten we overal achter: is het dan wel mogelijk om te verdwijnen zonder sporen na laten? Niet alleen criminelen maar ook verschillende kunstenaars hebben zich deze vraag gesteld, maar spoorloos proberen te verdwijnen heeft een averechts effect. De Vugt zelf ziet Fonkelrozen als een verzameling persoonlijke identificatiemomenten. Zijn afdrukken staan er overduidelijk op, ook al gebruikt hij het woord ‘ik’ in zijn boek niet één keer.
Deze aflevering werd gepresenteerd en geproduceerd door Ignace Schoot.
De vingerafdruk is de plek waar persoonlijke identiteit ontstaat, even uniek en raadselachtig als zijn concentrische cirkelingen. De geschiedenis ervan is een droomachtige parade van goochelaars, detectives, genieën, charlatans, wetenschappers, handlezers, kunstenaars en bureaucraten.
In Fonkelrozen omcirkelt Geertjan de Vugt de maatschappelijke, filosofische, kunsthistorische en existentiële thema’s rond vingerafdrukken, en hij begeeft zich daarmee op het grensgebied tussen verhalen en feiten. Weliswaar wordt de mens gedreven door het verlangen onderscheidend te zijn, maar er is ook een tegenovergestelde kracht. Is het iemand gegeven geheel te verdwijnen? Bestaat de ultieme verdwijntruc? Fonkelrozen is een wervelende zoektocht door de geschiedenis, met verbluffende vondsten; een rijk, erudiet en speels boek over onze obsessie met zichtbaarheid en onzichtbaarheid.
Geertjan de Vugt (1985) promoveerde op een proefschrift over politieke dandy’s en is werkzaam als coördinator Wetenschap en Kunst bij de KNAW. Hij schrijft over poëzie voor de Volkskrant. Eerder publiceerde hij essays in De Groene Amsterdammer, De Witte Raaf, De Nederlandse Boekengids en DWB. Fonkelrozen is zijn debuut.
‘Zeg Wilbrink, wanneer schrijf je weer eens een mooi vers voor Tirade?’ Legendarische woorden van uitgever Geert van Oorschot, die eindelijk, vele jaren na hun beider overlijden, Willem Wilmink mag begroeten in het nieuwste deel van de fraaie Gedundrukt-reeks.
In ’t Kon minder heeft Wilminks leerling en uitgever Vic van de Reijt een thematische selectie gemaakt uit zijn immense oeuvre – van zijn gedichten voor kinderen en jeugdherinneringen (Het verkeerde pannetje) via zijn liefdespoëzie tot aan de melancholieke huwelijks- en afscheidsgedichten uit zijn laatste jaren. Of Wilmink nu schreef voor kinderen of volwassenen, zijn toon is altijd dezelfde: melancholiek en toegankelijk. Literatuur voor alle leeftijden.
Willem Wilmink (1936–2003) was een zeer geliefd schrijver van liedteksten, onder andere voor de Stratemakeropzeeshow, Het Klokhuis, voor Jenny Arean, Wieteke van Dort en Herman van Veen (‘Signalen’, ‘Hilversum 3 bestond nog niet’), veelal in samenwerking met zijn Enschedese kameraad en componist Harry Bannink. Daarnaast schreef hij een poëtisch oeuvre voor kinderen en volwassenen, dat met de jaren steeds populairder wordt. Zijn gedicht op de tragische goochelaar Ben Ali Libi heeft inmiddels, dankzij de gloedvolle voordracht van Joost Prinsen, een klassieke status bereikt.
Geluksvogels bevat een keuze uit Luigi Pirandello’s Novellen voor een jaar, in een blinkend nieuwe vertaling van Yond Boeke en Patty Krone.
Pirandello schreef deze opmerkelijk hoogwaardige verzameling verhalen tussen 1894 en 1936. Zijn dood belette hem het project – één novelle voor elke dag van het jaar – te voltooien. De diversiteit van zijn verhalen, die getuigen van groot psychologisch inzicht, een buitengewoon scherp gevoel voor humor en immens mededogen, is exemplarisch voor Pirandello’s enorme veelzijdigheid als schrijver. Hij voert een breed scala aan markante personages ten tonele: van arme Siciliaanse boeren die tevergeefs strijden tegen de clerus tot wufte stedelingen die verstrikt raken in hun eigen overspel, van een wanhopige patiënt die in een New Yorks ziekenhuis uit het raam springt tot een geëxalteerde actrice die het moet opnemen tegen een vleermuis. Pirandello laveert virtuoos tussen vlotte dialogen, van weemoed doortrokken landschapsbeschrijvingen en filosofische bespiegelingen over het aardse bestaan. Sommige verhalen blijken ook nu nog verrassend actueel.
‘Wat een feest om je te laven aan die ruim achthonderd bladzijden Pirandello. De lezer is de geluksvogel.’
Het Parool
‘De herontdekking van een absolute meester van het korte verhaal.’
VPRO Gids
De debuutroman van de Ierse Doireann Ní Ghríofa oogstte veel lof in de media, bij verschillende boekhandels en onder collega-schrijvers. Hieronder een paar van de meest in het oog springende citaten:
‘Bedwelmend’ – NRC Handelsblad *****
‘Een razend knappe ode aan de literatuur en aan het vrouwelijk schrijverschap, vroeger en nu.’ – de Volkskrant
‘Een vuurspuwende roman over ambitie en scheppingsdrang en over baren en baby’s en dagelijkse liefde.’ – Joyce Roodnat
‘Meeslepend en geestig.’ – De Limburger ****
‘Een geweldig boek over sloven en schrijven.’ – Trouw
‘Feminien en feministisch, in een weergaloze stijl en volstrekt origineel. Een boek als geen ander, en relevant voor iedereen.’ Joost Baars
‘Een intense persoonlijke en poëtische ontdekkingstocht van een 21ste vrouw naar een 18e-eeuwse geestverwante.’ – Nelleke Noordervliet
‘Dit boek beschrijft in heerlijk poëtische en gloeiende zinnen de veelzijdigheid van een vrouwenleven, van verschillende vrouwenlevens door de eeuwen heen.’ – Elianne, boekhandel Godert Walter
‘Betoverend, vanaf de eerste pagina.’ – Milan, IJburg boeken
‘Bijzondere, hoog-literaire én meeslepende non-fictie over zwanger- en moederschap, liefde en literatuur.’ De Morgen
‘Spannend dubbelportret’ – De Telegraaf
‘Haar boek is geweldig, het heeft een gewicht en een verstrekkendheid die ik zelden aantref. Een geest in de keel heeft het dramatische en urgente van Archief van verloren kinderen en het literaire van De gewichtlozen. Het is poëtisch, verhalend én essayerend. Het is een vrouwelijke tekst, een menselijke tekst, een universeel verhaal dat meer is dan plot: het is een weefsel van de kleine dingen en de grote emoties, zoals alleen een vrouw dat kan maken.’ – De Revisor (Daan Stoffelsen)
‘Vurig en teder’ – De Standaard
‘Een prachtige ode aan het bovenmenselijke moederschap en de spankracht van taal die over de eeuwen heen bruggen kan slaan.’ – Knack
‘Lyrisch en ontregelend mooi.’ – VPRO Gids
Hoera! Willem die Madoc maakte van Nico Dros en Dorp van Gilles van der Loo zijn geselecteerd voor de longlist van de Libris Literatuur Prijs 2022!
Deze prestigieuze prijs wordt ieder jaar toegekend aan de auteur van de beste oorspronkelijk Nederlandstalige roman van het afgelopen jaar. De shortlist wordt bekend gemaakt op 28 februari, de winnaar op 9 mei.