In Bevrijding boekstaaft J.J. Voskuil de laatste zes van zijn dertig jaren op het P. J. Meertens-Instituut. Terwijl Het Bureau in zijn dagboek geleidelijk naar het tweede plan schuift, treedt het infernale leven met Lousje op de voorgrond. Bevrijding is een ontluisterend portret van het huwelijk waarin hij gevangen zit, zonder enige ruimte voor zichzelf. Om overeind te blijven neemt Voskuil zijn toevlucht tot ‘innerlijke emigratie’. Buiten zijn woning krijgt hij nog lucht, op fietstochten en wandelingen zonder Lousje. En bij zijn vriendin, die hij in het dagboek zo veel mogelijk buiten schot houdt en slechts zijdelings noemt. De kracht van Bevrijding zit in de filmische beschrijving van zijn leven, en in de meeslepende, dikwijls komische dialogen met zijn vrouw.
