Op 10 augustus jl. is vertaler van Louis-Ferdinand Céline, Emanuel Kummer op 89-jarige leeftijd overleden. Kummers vertaling van het meesterwerk van Céline, Reis naar het einde van de nacht verscheen in 1968. Er werden sindsdien vierentwintig drukken van opgelegd.
‘Emanuel Kummer, Nederlands prozaschrijver, vertaler en literatuurwetenschapper werd in in 1926 in Amsterdam geboren. Kummer had een Nederlandse vader en een Franse moeder en na WO II woonde hij enkele jaren in Frankrijk. Korte tijd trad hij daar in dienst van het koloniale leger en werd hij in Indo-China gelegerd. Terug in Nederland studeerde hij Frans en werd vervolgens docent bij de Faculteit Letteren in Leiden. In 1985 promoveerde Kummer op het literair-sociologische proefschrift Literatuur en ideologie. Proust en Ter Braak. Inmiddels had hij de Martinus Nijhoffprijs 1972 gekregen voor zijn vertaling van Célines Reis naar het einde van de nacht (1968).
In 1990 debuteerde Kummer als romanschrijver met Afscheid in Meudon, in 1994 gevolgd door Helden zijn zwart. Beide romans zijn gebaseerd op Kummers ervaringen bij het vreemdelingenlegioen en de ‘smerige oorlog’ in Algerije. In taalgebruik en stijl is de invloed van Céline duidelijk aanwezig, ook al neemt Kummer in deze romans afstand van deze Franse auteur. In Céline, een briljante boef (2006) schrijft Kummer over Célines antisemitisme. Kummer schreef voorts essays, onder meer over Multatuli en Van het Reve.’
(bron: DBNL)
Dit najaar verschijnt de 25ste druk van Reis naar het einde van de nacht.
(Hier een boeiend vraaggesprek met Kummer op NPO radio)
