Marjoleine de Vos genomineerd

Marjoleine de Vos is met haar bundel Uitzicht genoeg genomineerd voor de Ida Gerhardt Poëzieprijs 2014. Dat meldde de organisatie in een persbericht.

Uit 79 inzendingen koos de jury, bestaand uit dichter en journalist Wim Brands en dichter en criticus Arie van den Berg er drie. De andere bundels zijn Pieter Boskma, Mensenhand en René Puthaar’s Het wilde kind.

Van Ida Gerhardt is – onder veel meer –  heel beroemd het navolgende gedicht geschreven in de Tweede Wereldoorlog en geïnspireerd door klokkenspel van de Nieuwe Toren te Kampen. Ida Gerhardt was daar lerares.

 

Het carillon

Ik zag de menschen in de straten,
hun armoe en hun grauw gezicht. –
toen streek er over de gelaten
een luisteren, een vleug van licht.

Want boven in de klokketoren
na ’t donker-bronzen urenslaan
ving over heel de stad te hooren
de beiaardier te spelen aan.

Valerius: – een statig zingen
waarin de zware klok bewoog,
doorstrooid van lichter sprankelingen
‘wij slaan het oog tot U omhoog.’

En één tusschen de naamloos velen,
gedrongen aan den huizenkant
stond ik te luisteren naar dit spelen
dat zong van mijn geschonden land.

Dit sprakelooze samenkomen
en Hollands licht over de stad, –
nooit heb ik wat ons werd ontnomen
zoo bitter, bitter liefgehad.

 

 

De nieuwe Marsman is uit…

En dan gaat het sinds enige jaren over Lieke Marman. Lieke Marsman betrad de Nederlandse letteren met haar debuutbundel Wat ik mijzelf graag voorhoud. De bundel was een succes, in de pers, in de boekhandel, en in het prijzencircus (Lucy B. en C.W. van der Hoogt-prijs
C. Buddingh’-prijs, Liegend Konijn Debuutprijs).

Belangrijker is dat Marsman een vaardig en zeer aansprekend dichter is. Lees nu haar spannende tweede bundel. De eerste letter stelt wilskrachtig paal en perk aan alle mogelijke angsten die de mens kunnen bedreigen. In een gevecht tussen besluiteloosheid en karaktervastheid schrijft Marsman over liefde, verlies, bang zijn, en vooral over verder willen. De grondtoon van deze bundel is nog krachtiger dan haar alom bejubelde debuut.

Winternachten en Tirade en Babel

Tirade 452 is uit, 130 bladzijden veelzijdige internationale en Nederlandse literatuur. Het nummer werd door gastredacteur Judith Uyterlinde samengesteld in samenspraak met de redactie van Tirade. Vrijwel alle schrijvers die optreden op het festival staan ook in de nieuwe Tirade. Zie de website, of je Tirade app. Of bestel.

ZATERDAG 18 JANUARI 14:00 UUR: NRC LEESCLUB LIVE MET ‘DE RODE RUITERIJ’ VAN ISAAK BABEL. DOE MEE!

Theater aan het Spui, Den Haag

Een gewaardeerde traditie op het festival: de NRC Leesclub Live. Bezoekers lezen het boek en geven hun mening. Maar eerst is het woord aan het panel, dat bestaat uit Elsbeth Etty, Bas Heijne en gastredacteur Sana Valiulina, onder leiding van chef boeken Michel Krielaars. Deze keer leest men De Rode ruiterij uit de Verhalen van Isaak Babel.

Isaak Babel (1894-1940) kent in Nederland vele bewonderaars: van schrijvers Tommy Wieringa tot Arnon Grunberg, van boekenredacteuren Arjan Peters (Volkskrant) tot Michel Krielaars (NRC Handelsblad). Zijn Rode Ruiterij behoort tot de meesterwerken van de Russische literatuur. De verhalen werden onlangs in een prachtige nieuwe vertaling opnieuw uitgebracht in een gebonden editie van Van Oorschot.
Reserveren via Winternachten.

De weg van alle vlees

In Trouw verscheen een groot artikel over De weg van alle vlees, de door Nele Ysebaert vertaalde roman van Samuel Butler. Rob Schouten noemt het ‘een indrukwekkende roman’, die volgens hem een zelfde soort aantrekkingskracht heeft als de onlangs herontdekte roman Stoner van John Williams. ‘Het mooie en wat mij betreft moderne van deze toch programmatische roman waarin een nieuwe moraal wordt onderzocht en uitgeprobeerd, is dat de schrijver tot het eind toe de menselijke maat in de gaten houdt.’

Eerder werd het boek besproken en bejubeld in De Volkskrant (*****) en in NRC Handelsblad (••••). In die laatste krant schreef Bas Heijne: ‘Informeel, ironisch, bijtend brutaal – een stijl die volledig tot zijn recht komt in de trefzekere vertaling van Nele Ysebaert. […]  Een roman over Victoriaanse hypocrisie, vond men, maar er worden veel meer essentiële zaken aan de orde gesteld.’ Lees hier de hele recensie.