[p. 37]
De meeuwen tussen Holwerd en Ameland
leven bij de gratie van de veerboot:
Ze volgen het schip op eetbare afstand,
duiken gewiekst het kielzog in,
kopje onder onder luid gekrijs.
Ze zijn gebaat bij het varen
niet bij het eindpunt van de reis.
[p. 38]
Een zandstraal wind in de rug
ergens tussen de badweg en Het Hon
het strand een aftelrijm van palen.
Waar de zee nog dun is als een pink
rollen strandlopertjes als biljartballen
over het laken van het water
overrompeld soms door zeeschuim,
dat er schuine strepen trekt.
En waar het duin verzandt
ontstaan om wrakhout, flessen, banden
nieuwe duinen, niet hoger dan mijn hiel,
en tussen duin en water: wij,
onze stappen ongeteld, het is de wind
die ons doet lopen.
[p. 39]
Boven Nes de eerste schicht
daarna overal aan de horizon
waaiers van kortstondig licht.
De duinen kijken op noch om.
Zelfs het wentelen van wieken vuur
laat hen al sinds heugenis koud.
[p. 40]
De dunne dag boven het vasteland
dooft de lichten van de kerstboom,
die bovenin de mast, afgetuigd door weer en wind
zijn laatste dagen telt.
Nog acht keer Holwerd
en het is nieuwjaar.
Het schip vertrekt met een spoor van schuim,
gevolgd door een wolk van meeuwen.
Naast me op de kade wuift een vrouw zich warm,
bij het afscheid vond haar verloofde nauwelijks tijd
voor de aftocht. Ze is onaangedaan,
al jaren vaart hun liefde af en aan.
Als de boot de helft zo klein is,
is het volle dag, boordlichten worden uitgedaan,
ik draai me om en zie nog net
dat ook de vuurtoren wordt afgezet.
Lees de Tirade Blog
Shackletons einde
(De wereld in stukken 20) Het is een omweg, maar doordat ik steeds bot vang wanneer ik een eiland opzoek in een van Boudewijn Büchs vier eilandboeken, realiseer ik me eens temeer hoe enorm de hoeveelheid eilanden eigenlijk is. (samen hebben ze 23 pagina’s eilandenregister.) Graag wil ik de lof zingen van deze vreemde reeks...
Lees verderLiefde spreiden
Ze zeggen dat het niet uitmaakt hoeveel kinderen je hebt; dat ouderliefde niet opraakt of verdunt. Als dat klopt dan is liefde het enige in het ons bekende universum dat boven de natuurkundige wet van behoud van energie staat. Die wet stelt dat de totale hoeveelheid energie in een systeem constant blijft – energie kan niet worden...
Lees verderHet bos van de toekomst
(De wereld in stukken 19) Twee aan elkaar grenzende en buitengemeen fascinerende landen op deze kaart: Suriname en Brazilië. In Suriname kwam ik een man tegen die gespecialiseerd was in slangen. Hij woonde in de jungle en de wereld van deze reptielen was alles voor hem. Er is waarschijnlijk geen kaart in deze reeks van...
Lees verder
Blog archief