Naar verluidt als variant op ‘de ballenbak’ heeft in Australië het altijd innovatieve IKEA geëxperimenteerd met een mannencrèche, voorzien van Xbox-consoles, flipperkasten, tafelvoetbal, ononderbroken sport op televisie en gratis hotdogs. Dit bevat veel karikaturen tegelijk, waaronder de mannenconsument in zijn naaktste gedaante, recht op het doel. Maar ook in laveloze buien weet deze dat de buit zelden gelijk binnen is en gemeenlijk via zijsporen en aanpalende suspense binnengerijfd moet. Is dit eigenlijk ook geen karikatuur, voornamelijk geëxploiteerd in softerotisch bedoelde toestanden? Mij lijkt dat de TomTom de tussenweg aangeeft, vertellend hoe een bestemming op de meest efficiënte wijze te bereiken is. Net na dit IKEA-bericht kwam het nieuws dat de Tabula Peutingeriana op internet te gebruiken is. Nu is een kaart altijd fijn, maar deze behelst een middeleeuwse kopie van een Romeinse wegenkaart van rond het jaar 300, die de wereld beleeft in hemelsbrede etappes en zo geen omwegen kent. Gijnugh! En ietsje minder verontrustend: IKEA zal per saldo minder de man willen behagen dan de koopzucht bij zijn echtgenote aanwakkeren (beiden wordt een worst voorgehouden).
Lees de Tirade Blog
Nog niet voorbij te zijn
We waren vroeg opgestaan, Ada (8) en ik. Vandaag zou ze gaan logeren op de Parade in Utrecht. Ada’s nichtje woont daar in een pipowagen op de personeelscamping. Als Ada op bezoek gaat dan krijgen de kinderen passen met Paradekind erop en mogen ze eindeloos in de zweefmolen, onbeperkt dierenpannenkoeken, snoep van de snoepmeisjes en...
Lees verderEen levend werken
Een psycholoog bij wie ik liep vroeg eens hoeveel uur ik per week werkte. Ik had in die tijd een bedrijfje naast mijn schrijverschap, kluste ook nog bij als kok. ‘Een uur of vijfendertig,’ zei ik, en begon te vertellen waar mijn werkweek uit bestond. Toen ik klaar was met mijn opsomming vroeg ze hoeveel...
Lees verderTerug
Na drie dagen rijden kwamen we aan in Cilento, waar de hitte middagslaapjes afdwong in ons huisje op de steile heuvel aan zee. Er waren geen buitenlandse toeristen in San Marco di Castellabate. Hoewel mijn Italiaans beter was, stonden de jongens die een kiosk aan de kade beheerden er steeds op Engels met me te...
Lees verder
Blog archief