Naar verluidt als variant op ‘de ballenbak’ heeft in Australië het altijd innovatieve IKEA geëxperimenteerd met een mannencrèche, voorzien van Xbox-consoles, flipperkasten, tafelvoetbal, ononderbroken sport op televisie en gratis hotdogs. Dit bevat veel karikaturen tegelijk, waaronder de mannenconsument in zijn naaktste gedaante, recht op het doel. Maar ook in laveloze buien weet deze dat de buit zelden gelijk binnen is en gemeenlijk via zijsporen en aanpalende suspense binnengerijfd moet. Is dit eigenlijk ook geen karikatuur, voornamelijk geëxploiteerd in softerotisch bedoelde toestanden? Mij lijkt dat de TomTom de tussenweg aangeeft, vertellend hoe een bestemming op de meest efficiënte wijze te bereiken is. Net na dit IKEA-bericht kwam het nieuws dat de Tabula Peutingeriana op internet te gebruiken is. Nu is een kaart altijd fijn, maar deze behelst een middeleeuwse kopie van een Romeinse wegenkaart van rond het jaar 300, die de wereld beleeft in hemelsbrede etappes en zo geen omwegen kent. Gijnugh! En ietsje minder verontrustend: IKEA zal per saldo minder de man willen behagen dan de koopzucht bij zijn echtgenote aanwakkeren (beiden wordt een worst voorgehouden).
Lees de Tirade Blog
Vier bier en één cola
Het was nog rustig in de kroeg. De zon wurmde zich door het glas-in-loodraampje en viel op de grote, ronde tafel waar Lootje aan zat. Ze lachte me uit toen ze me zag, omdat ik mijn zonnebril nog op had, mijn mond een grauwe streep was en mijn gezicht nog in de kreukels zat door...
Lees verderEen café
Omdat ze op maandagmiddag streetdance heeft en we na school een uurtje moeten overbruggen gaan Ada (7) en ik elke week naar een café. We hebben er een aantal geprobeerd – dat was een tijdje ons ding: steeds op nieuwe plekken cola en bitterballen halen. Sinds we bij Café Chris kwamen zijn we daar gebleven....
Lees verderAnderhalve kamer. In memoriam Kees Verheul (1940 – 2024)
Kort nadat ik bij Van Oorschot was komen werken, vond ik in de krochten van de uitgeverij een exemplaar van Kontakt met de vijand. Het was een nieuw-oud boek, het had er sinds verschijnen in 1975 in een doos gelegen. Ik begon erin en stopte niet meer. De toon, het avontuur. Kees Verheul was de...
Lees verder
Blog archief