- Bericht aan de lezer
- H. Neubronner van der Tuuk Brieven en Aantekeningen
- De nieuwe gast door H.J. Friedericy
- Schuchter Utrechts
- [Vervolg De nieuwe gast]
- Interview met Angus Wilson door Gerard Kornelis van het Rene
- Post
- L.Th. Lehmann
- Oog in oog met de acteur door J.H.W. Veenstra
- [Illustraties]
- Dagboekbladen uit Genève door Cola Debrot
- Goede en slechte aanstellerij Hamlet en Dom Juan
- Portrait of some actors as one young dog
- Eenzijdige burenruzie
- Het moerasvrouwtje door Nine van der Schaaf
- De ontmoeting door Louis Veerman
- On being thirty
- For my bridegroom
Toen ik klein was dacht ik vaak
dat de wereld zou vergaan,
door een rode wolk gevormd als een makreel
gezien op een avond in de week
na de cycloon van Borculo,
door het vreemde geloei dat een avond lang
aanhield over Rotterdam,
de volgende dag stond in de courant,
dat een bananenboot iets dat ik ben vergeten
met zijn pijp deed,
een bananenboot.
Hill-and gullyrider,
hill-and gullyrider.
Hier begrijpt U niets van,
nageslacht.
De blinde bond de ex-non op de horens van de stier,
die sprong over de grenspalen
van het land van de gutturalen.
In het schemerlicht hingen
de lindeblaren
en wezen de varens omhoog.
Lees de Tirade Blog
De mens als biopic
Aflevering 1 Samuel Sarphati Amsterdam zou een andere stad zijn als daar niet op 31 januari 1813 Samuel Sarphati was geboren. Niet alleen moest de stad het dan stellen zonder Amstel Hotel, De Pijp en sociale woningbouw, de arts Sarphati zorgde ook voor de eerste vuilophaal, gezondheid in arme wijken, schone grachten, nijverheidsonderwijs én tippelzones....
Lees verderEerste zwaluw
Vanuit het ruim kijk ik op. Door een van de dekramen zie ik de mast in de avondzon; het zonlicht schijnt op de nog ingepakte witte zeilen. Het is voorjaarslicht dat ik zie. ‘Voorjaarslicht’, zeg ik, ‘maatje’. We zijn weer thuis op de klipper in Middelburg, ons andere schip. We schilderen het dek dat het...
Lees verderLeven en laten leven – wat we kunnen leren van de BaMbuti
Larousse 18 Er zijn veel wonderlijke zaken die Colin Turnbull beschrijft in zijn prachtige boek over de pygmeeën in de Congo. Door algemene depressie aangaande de toestand in de wereld merk ik een vergaande neiging tot escapisme in mijzelf op. Het werkelijk naar-binnen-drinken van antropologische studies als The Forest People van voornoemde Turnbull is er...
Lees verder
Blog archief