- Bericht aan de lezer
- H. Neubronner van der Tuuk Brieven en Aantekeningen
- De nieuwe gast door H.J. Friedericy
- Schuchter Utrechts
- [Vervolg De nieuwe gast]
- Interview met Angus Wilson door Gerard Kornelis van het Rene
- Post
- L.Th. Lehmann
- Oog in oog met de acteur door J.H.W. Veenstra
- [Illustraties]
- Dagboekbladen uit Genève door Cola Debrot
- Goede en slechte aanstellerij Hamlet en Dom Juan
- Portrait of some actors as one young dog
- Eenzijdige burenruzie
- Het moerasvrouwtje door Nine van der Schaaf
- De ontmoeting door Louis Veerman
- On being thirty
- For my bridegroom
Bomen kijken op d’Oude Gracht de mensen
in het gezicht.
Geluk, dat soms breekt door een laag van wensen,
heeft het niet licht.
Ik kom uit andermans oud huis waar niets
lijkt op mijn leven,
vol met gedachten waarvan niemand iets
aan mij kan geven.
Met trap en met portaal verdwijnen de
gedeelde dingen.
Weer gaan, als door een vriesnacht treinen, de
herinneringen.
‘t Moest gedeeld speelgoed zijn, huizen en straten,
bos, strand en zee,
maar nu ben ik ermee alleengelaten.
Wat doe’k er mee?
Met deze gracht, die spieg’lend de domtoren
maakt en weer breekt,
die boom, die één trap lager staand, voor oren
op straatpeil spreekt.
L.Th. Lehmann
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief