Over dit hoofdstuk/artikel

J. Pen


1)
Ik noem: R.D. Luce & H. Raiffa, Games and Decisions (N. York 1957); T.C. Schelling, The Strategy of Conflict (Cambridge 1960); A. Rapoport, Fights, Games and Debates (Ann Arbor 1960); K.E. Boulding, Conflict and Defense, N. York 1962). Er zijn tientallen andere werken, die de liefhebber wel kent en die door de anderen toch niet zullen worden gelezen. De vier genoemde boeken zijn in ieder geval heel stimulerend; het curieuze boek van Rapoport (wiskundige, bioloog en bespiegelaar over oorlog en vrede tussen mensen, dieren en volkeren) kan ik iedereen aanraden, die met enige volhardendheid en nieuwsgierigheid is begif tigd.
2)
Sommigen spreken thans van maximin. De oude uitdrukking minimax klinkt mij welluidender en vertrouwder in de oren; de associatie met een duits brandblusapparaat doet daaraan geen afbreuk. Integendeel. De reclamezin: ?Feuer breitet sich nicht aus, hast du Minimax in Haus? slaat op ongezochte wijze op onze matrix.
3)
Deze termen zijn onvermijdelijk. Ik beoog er geen reclame mee te maken voor mijn laatste boek, dat ?Harmonie en Conflict? heet. Daarin staat trouwens niets over speltheorie. Ten onrechte, vinden sommigen.
4)
Bijvoorbeeld: K.E. Boulding, op. cit. blz. 51, aan wie de voorbeelden zijn ontleend.
5)
Rapoport past de speltheorie toe op een aantal bijzondere gevallen, zoals dat van de twee gevangenen die elkaar kunnen aangeven om er zo beter af te komen, en op Othello die zich over de betwijfelde huwelijkstrouw van Desdemona zit op te winden. De diverse mogelijkheden worden door de matrices op aardige wijze gesystematiseerd. Ook de vorming van coalities bij ?n-persoons spelen met variabele som? kan zo worden doorgelicht.