- Twee brieven aan de redacteur van ‘Le Censeur’ Paul-Louis Courier
- Rembrandt als genie door J.A. Emmens
- Twee gedichten van Jan van Nijlen
- Een partijtje door H.B. Schneiders
- Aan Amsterdam
- Demonteren en steriliseren door D. Hillenius
- Tsjechow als briefschrijver door C. Bittremieux
- Bij de binnenplaat van N. Wijnberg
- Mattheus Verdaasdonk
- De vermoorde onschuld door J. Eijkelboom
- Dit boekje behoort aan A.P. Tsjechow. S. Petersburg, Kleine Italiaanse straat 18, p.a. Soeworin.
- De madrigaal-comedie
- Edgar Tytgat
- Boeken
- Dostojewski's De Jongeling
- Aforismen van Lichtenberg
- Vaders laatste jaar
- Symposion in Berlijn
- De gevaarlijke vierde weg
- Tien dagen in Caïro
- Wat zijn sowjets?
Wat er aan kinderhoofden nog rest in Amsterdam
is lang door ganzentred beschaafd tot tegelstenen.
Koplampen van de koegemeent
glijden over de zachte wegen.
Nergens meer vindt men lust in hoek o f kern:
graatloze wormen mummelen aan stronkloze bladeren,
één slappe zeeslawereld waar onze ogen gaan.
ik vraag U, wàt moeten wij doen?
Waak voor Uw knaagtanden,
dat zij niet onversleten
oprollen tot horlogeveren,
spanningen opwekkend tot ondragens toe.
Bevrijdt uit de draden van papliefde, slatuinen,
Uw gazelle tot sprongen van slankheid en dans.
Knaag aan de botten van uw beperkers,
verleg de beddingen van hun vergrachte stromen.
Bloei uit van kernhout,
van hardheid van contour en kleur.
Verhoog, kortom, uw amplitudo.
D. Hillenius
Lees de Tirade Blog
Het bleek familie
Op sociëteit Minerva in Leiden zit bij de centrale trap een plaquette in de muur. Het opschrift luidt: Ter nagedachtenis aan leden van het Leidsch Studenten Corps die door de oorlog het leven lieten. Er staan een kleine dertig namen onder. Toen ik nog lid was van Sempre Crescendo (de open muzikale subvereniging van Minerva)...
Lees verderHet geluk
Miel bestiert een charmante delicatessenwinkel die zo in een oud, Frans dorpje had kunnen staan. Zo’n dorpje waar de tijd zelfs uit vertrokken is, de straten altijd leeggelopen zijn, alle dagen traag, hitsig en doorrookt voorbijkruipen en iedere mannelijke inwoner hopeloos verliefd is op de blonde bardame die haar jonge borsten op de toog drapeert...
Lees verderLief
Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,...
Lees verder
Blog archief