- Lessing (1729-1781)
- ‘Domweg gelukkig op de Herengracht...’
- Betekenis van Berlijn Zal de Russische doorbraakstrategie slagen? door J. de Kadt
- Gedichten door Adriaan Morriën
- Open brief aan de schrijvers in Oostduitsland en Oostberlijn
- Gedichten door F.t.H. van der Beek
- Slachtoffers van de samenleving? door H.L. Mulder
- Kort en klein
[p. 560]
zo rauw
gaat het toe op die rampzalige terreinen, waar
de geraffineerde gekkin spreekt tot de kruidenier:
dokter, als mijn geliefde komt zal ik de teergeworden
kersentakken breken en de wimpels verbranden van
mijn wispelturigheid. o als hij komt, die onder
hevig is aan mijn bevalligheid en zich mijn zinnen
ontbinden als loze leliebladeren, zal ik betalen
overvloediger dan bloeiend ik, want god weet dat geld
is als zaad en het is beter te geven dan te ontvangen…
(maar in een bel boven zijn kop verschijnt het: lul
maar raak) en zij, nog razender: een oude merrie heeft
een trap gekregen waarvan ik niet genezen ben, ik heb
het zelf gelezen, waar Aristoteles van Plato schrijft,
en hij: dat kan wel zijn maar ik heb iets gegeven en
niets terug gekregen en zij: mijn vader en hij: mijn
geld en zij (getroubleerd): ik zweer u, als de maan
week is en heel wit zal ik het geven: ik, toch zelf
een wassende maan, een zwellende witkalfslederen
beurs vol pure ongerechtigheid, dat is dus afgesproken?
dus klimt hij op zijn schitterende schat, zijn bakfiets-
[p. 561]
dier dat hem terug voert in het naburig proper dorp,
het hoofd vol geuren van vuilnis, koninklijke stallen en
hasekamps onvolprezen oude genever. maar de maanden
zich vervullen, de verloofden putten zich uit, de
lege flessen hopen zich op en sneller steeds zich alles
ledigt, vermindert en ontwijkt: in liefde en liefde in
beestachtige grenzeloze onverschilligheid
lachen bladluis, niet
zanikken maar lachen, in een wig van wanhoop,
met de kop omlaag en vastgeschoten, lachen tot
het sterven nader staat dan. en dan is vrede be-
vrediging godweet, en nader dan die onweelde, die
trossen van ontsteltenis die onze smart zozeer
ontsieren, en dan trekt liefde op als nevel boven
slagveld. dan scharrelt een vogel naar brood of
wormen in ogen van gesneuvelden, o weerloosheid,
en dan geen blik van hebzucht nog verscheeld! dan
stromen hoop, geloof en sexualiteit voorbij aan
de ingetrapte deuren van onze poëtische lichamen:
als vuil water aan hoger gelegen puin en godweet
op die hoogten, op die verheven vuilnisbelten het
zoeken naar brood of liefde zuiverheid. lees nu
nog maar, nog wees niet stukkend of verwoest, maar
lachend, want leven een verschuiming, kwijl op
[p. 562]
muilen van hebzuchtigheid. (merkwaardige conceptie,
want vreten is stront, au fond, en liefde zaad, en
zaad geld en geld vreten en vreten je weet wel). Ja-
wel, mij hongert ook, mij dorst en ik verslinger,
maar onverschilligheid mij nu bevalt en lachen mij
behelst en ik beteken een geraamte, (maar een wel
gewaarschuwd). nu zie dus toe op mijn hilariteit en
mijn ontveinzing, veroordeel of ontken: in zoveel
parken zijn mijn woestenijen zoveel bewijzen tegen
mij en diè zou dan beweren, in deze ontwolfde dagen,
dat homo homini penis est?
Lees de Tirade Blog
Het bleek familie
Op sociëteit Minerva in Leiden zit bij de centrale trap een plaquette in de muur. Het opschrift luidt: Ter nagedachtenis aan leden van het Leidsch Studenten Corps die door de oorlog het leven lieten. Er staan een kleine dertig namen onder. Toen ik nog lid was van Sempre Crescendo (de open muzikale subvereniging van Minerva)...
Lees verderHet geluk
Miel bestiert een charmante delicatessenwinkel die zo in een oud, Frans dorpje had kunnen staan. Zo’n dorpje waar de tijd zelfs uit vertrokken is, de straten altijd leeggelopen zijn, alle dagen traag, hitsig en doorrookt voorbijkruipen en iedere mannelijke inwoner hopeloos verliefd is op de blonde bardame die haar jonge borsten op de toog drapeert...
Lees verderLief
Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,...
Lees verder
Blog archief