[p. 674]
mijn slapende ogen
weten van het licht
daarachter
maar mijn vermoeide
lichaam wil nog niet
weten van de
nieuwe morgen
ik was groen
langzaam
ga ik over
in bruin
voetstappen
in het natte
zand
is het enige
wat ik achterlaat
en zelfs die
verdwijnen weer.
[p. 675]
maar laat
mijn liefde wijd
zijn als de zee
zodat ze niet de felle
pijn kent van de rivier
die zich in zijn
egoïsme aan de
rotsen stoot
dromen spatten
als zeepbellen
uit elkaar
huiverend probeer ik
nieuwe te blazen
het pad van
schelpen
knarst onder
mijn voeten
vaag ruik ik nog
de zee
[p. 676]
de dagen
lang en leeg
elke morgen een
nieuwe dag
even oud als
de vorige
nu je me hebt
losgelaten
ben ik een
eenzame ballon
in de lucht
ik voel me
winters worden
en wil gaan slapen
toegedekt met wit
[p. 677]
natte sneeuw
vlokt tegen mijn
raam en glijdt dan
langzaam naar beneden
blijft even tussen mijn
wimpers hangen en
smelt dan over mijn wang
alsof ik eventjes huil
de bomen buigen
en knakken
onder de harde wind
het gras nietig
aan hun voeten
buigt ook maar
knakt niet
Lees de Tirade Blog
Vraagtekens achter al ons weten – over vogels
Larousse 12 Zouden mooie en exorbitante vogels zeldzamer worden omdat ze om schoonheid door mensen bejaagd worden? Een aantal zonderen zich van deze veronderstelling al af: we cultiveren soorten die we zeer mooi vinden voor volières en tuinen, de pauw of de goudfazant. Maar nietige onaanzienlijk vogeltjes hebben wel als voordeel dat ze de blik...
Lees verderMeer dan vijftig
Ik ben geen spelletjesman, maar omdat we toch in Moncarapacho waren en die tafel er toch stond en vriendin K stralend vier stenenhoudertjes op tafel had gezet en ik graag wilde meedoen met alles wat mijn vrienden deden en het om Rummikub ging – waarvan ik me vaag de regels kon herinneren – schoof ik...
Lees verderDe wind
De wind komt over zee tegen de heuvel op, schudt de verdroogde vruchten uit de Alfarroba. Hard als kiezels tikken de peulen op het plaatstalen dak boven mijn hoofd. De wind is warm, Marokkaans, heeft maar een beetje water hoeven oversteken voordat hij hier mijn kleren van de waslijn blies. Na het eerste licht stap...
Lees verder
Blog archief