- Tieben Vaalegeer (1746-1789?) door D. Hillenius
- Rectificatie
- Kerst in Boston door Henk Romijn Meijer
- [Gedichten]
- Litteraire periodieken in Oost-Europa door Tom Eekman
- Russische notities
- Nikolaj Staršinov: ‘Soldaty my’
- Jevgeni Vinokoerov
- Andréj Voznesénski: ‘Zelfontboezeming’
- AndréJ Voznesénski: ‘Chaussée Roebljóv’
- Bij de vijf Russische gedichten
- Zes dagen onbedachtzaamheid kan maken dat men eeuwig schreit
- Niet voor kinderen door Klaas de Wit
- Almanak 1962
- Franse literatuur
- Adhesie
[p. 249]
Ik kan niet afgunstig zijn.
Als ik met je geslapen heb
sta ik mijn plaats af aan een ander.
Ik voel mij van je bevrijd.
Ik kan weer dingen doen
die ik niet doen kon voor ik met je sliep.
Daarom ben ik je dankbaar.
Maar jij begrijpt het niet.
Adriaan Morriën
[p. 250]
Je hebt je lichaam slecht beheerd:
het is bruin en hard van de zon,
je naaktheid ligt begraven
in haar vuur.
Alleen je borsten en je buik
zijn wit en zacht
in de wederopstanding
van de nacht.
Adriaan Morriën
[p. 251]
Je hebt gehuild –
alsof men nu nog huilen kan.
Je tranen waren werkelijk zo mooi
als men van tranen zegt.
Als parels
of regendruppels
of liever dauw
dauw op je wang.
Want toen je niet meer huilde
was de nacht voorbij
en brak de morgen aan,
de overgang van schoonheid tot ontnuchtering,
van wanhoop die nog huilen kan
tot wanhoop die niet langer huilt.
Adriaan Morriën
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief