- Ed Leeflang
- From ear to ear, a lovers view Daniëlle Kwaaitaal 1994
- Paul Meeuws Margarine
- L.F. Rosen
- Guus Middag Achter het glas
- Jan Baeke
- Herman Coenen
- Martin Reints Waar ben ik?
- Tomas Lieske Het landschap van het geheugen
- Gerrit Krol De kunst van het vergeten
- Dirk van Weelden Wat Ze Vertelde Over Landschap & Geheugen
- Katrien Hirs Kirke
- Leo Vroman Week van november
- Tonnus Oosterhoff Goudkleurig colbert
- Herlezen Niets bestaat dat zuiver is - Processie all stars van René Gysen -
- Poëziekroniek
[p. 44]
Een van de bovengalerij invallend licht
zette alles stil – of was het meer een zacht
binnengeslopen warmte die het gaan bevriezen deed
tot één geheven, één standbeen op de plaats, rust
gevangen tussen beat en upbeat, tussen ogen
die voortgingen elkaars bewegen te dragen, te strelen,
te elektriseren. Pas in de enkele verstening
werd een kloppen voelbaar dat leven ziet,
de dood nabij. Zo zat hij, altijd één bank
vóór je, de bochel hoog voor het uitzicht
dat hij aanbad. Het enige dat overbleef
voor jou: de stralenkrans die van het altaar
scheen te komen, die je nooit onthield.
Maar wat de adem je deed stokken als hij weer
zijn plaats verliet: de elegante draai, het lichtend
voorhoofd, de ogen zinderend van een onbegaanbaar leven.
[p. 45]
De boompjes kon je verplaatsen. Zorgvuldig
met het geduld van jaren hun wortels los
gemaakt van de aarde, ging de geur
van laurier daar waar je maar wilde.
Deze middag – de laatste zomerdag – koos je
om er een daktuin mee te draperen. Je charme
deed ons potten dragen van arabisch formaat,
fluitend, elkaar vrolijk grappen toeroepend.
Door deze haag kon niemand meer heen. Als een rij
puntige tanden beet hij de stad een halt toe.
Een kleine zandkleurige kruin zweefde tussen de randen
van het bad, hoe blauw, hoe blauw de wanden.
Onder de langzaam verkleurende hemel
werden de glazen opgediend, fonkelend.
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief