- Ed Leeflang
- From ear to ear, a lovers view Daniëlle Kwaaitaal 1994
- Paul Meeuws Margarine
- L.F. Rosen
- Guus Middag Achter het glas
- Jan Baeke
- Herman Coenen
- Martin Reints Waar ben ik?
- Tomas Lieske Het landschap van het geheugen
- Gerrit Krol De kunst van het vergeten
- Dirk van Weelden Wat Ze Vertelde Over Landschap & Geheugen
- Katrien Hirs Kirke
- Leo Vroman Week van november
- Tonnus Oosterhoff Goudkleurig colbert
- Herlezen Niets bestaat dat zuiver is - Processie all stars van René Gysen -
- Poëziekroniek
[p. 41]
Wat er toe deed –
iets om naar te gissen, bij gelegenheid
terwijl de bus, op weg naar de remise
de laatste zwervers binnenlaat.
Je bent niet alleen in de bus
maar niemand die je dat vertelt.
Dat iemand anders twee steden verwart
en de rest half in slaap is gesukkeld.
Deze gebeurtenis vindt buiten plaats.
Je zou het niet zeggen
maar er stapt een vrouw uit
om die waarheid te bewijzen.
Zo komt dit idioom van pas.
Het handgemeen in de verte
een sterfgeval in een heldere nacht.
Het schrijven achter een klein geel venster.
Hoge hakken in het gangpad.
[p. 42]
We bewaren onze papieren
in ruime en goed verwarmde kantoren
op onbereikbare plaatsen
in steile gebouwen.
De hoogte van die gebouwen
vergemakkelijkt het vinden.
Ons verdwijnen achter manshoge stapels.
Ons werk is vrij van twijfel.
Wij kunnen ons veroorloven
de meeste raadsels te verwaarlozen.
Ze hebben geen vat op onze papieren.
We leggen ze naast elkaar
zodat de mogelijkheid ontstaat
over hun samenhang te praten.
Wij koesteren die mogelijkheid.
Om zeven uur ‘s avonds
dooft de huismeester het licht
van de precisie
en sluit de deuren van onze kantoren.
[p. 43]
Om zeven uur ‘s ochtends
gaan de kantoren weer open.
Dan nemen wij onze intrek
in de kou
die rillend uit het oosten kwam
in de feiten
die we ‘s avonds hebben vernomen.
Dan herstellen we, behoedzaam
onze bezigheden.
Dan slijpen we opnieuw
het stenen mes van onze papieren.
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief