[p. 399]
visje, mijn broertje van heel lang geleden,
wat moet jij toch, en wat moet ik
in deze jungle van haken en ogen
uit een gebloemd kastpapiertje geprikt?
visje, mijn broertje, kijk toch eens even
vlug vlug door onze periscoop.
wat zie je? wat zie je? een sleepnet? een leefnet?
dat licht? gaat het aan? wordt het uitgedoofd?
visje, mijn broertje, kom naast mij zwemmen,
ik ben nog maar aan de schuivende hengel.
hoog in de hemel hangt een gezicht,
het vriest al het water boven mij dicht.
visje, mijn broertje, ik heb het zo koud,
mijn benen willen niet meer bewegen.
vuile verrader! waarom ben je dood?
heb ik je dan zelf aan dit mes geregen?
Lees de Tirade Blog
Warm
Hitte verbindt. Er wordt minder van je verwacht; je verwacht een stuk minder van anderen en veel minder van jezelf. Bij hitte doe ik alles langzaam en merk dan dat ik hetzelfde gedaan krijg – zelfs na vijf duiken in de gracht en anderhalf uur staren sluit ik mijn laptop in de middag met tevredenheid....
Lees verderZomerverlies
Alle ramen stonden open en toch was het warm in mijn keuken. Ik sneed knoflook in dikke plakken en liet die bruinen in de lekkerste olijfolie, hakte een paar rijpe vleestomaten en voegde die toe, dopte hulkgroene erwtjes. Als ik buiten de deur ga eten maak ik voor vertrek iets voor de thuisblijvers; je bent...
Lees verderDe bekende weg
Het Zeeuwse dijkhuisje van B’s tante is al een jaar of twintig in mijn leven. Het is er stil, er is veel licht en de zee voelt heel dichtbij, maar rond de dijk is geen toerisme. Het enige wat er verandert is de tuin: er zijn meer rozen dan voorheen. De wilg is groter, en...
Lees verder
Blog archief