- D. Hooyer Kruik en kling
- Carola Kloos Wat bezielt Willem Jan Otten?
- Willem Jan Otten Gedichten
- George Moormann De roep van de meester
- Peter van Lier Gedachten onder een Cromwell-helm Over de motorrijder Jan Hanlo
- Anton Korteweg Gedichten
- Sanneke van Hassel Bijpassende kopjes
- Luuk Wilmering De laatste twijfel van de 20e eeuw
- Wim Hofman Ik weet het, het is een theorie
- Als ik ga
- Hein Groen Een winterpelgrimage
- Guus Middag Het Van Geel Alfabet Eerste supplement
- Medewerkers aan dit nummer
[p. 72]
als ik ga vliegen
wat een idee
als ik ga
vliegen moet ik
eerst een jas hebben
en een das die erbij past
daarboven is het koud
ja zo’n bovenmaatse zwierige zwarte jas
met wijde te lange mouwen zwaai zwaai
in de grijze grauwe ochtendlucht
de zon is amper op
een jas moet ik hebben en een bril
boven de wolken is het zo pijnlijk licht
een donkere bril met een eenvoudig montuurtje
mooi hoeft hij niet te staan
jullie zien mij toch niet meer
zwarte schoenen zwarte hoed
brede rand hoe ik vliegen kan
zonder vleugels wie zegt
wie zegt dat ik ze niet heb vleugels
vleugels moet je hebben vanzelf
of vlerken een vernuftig latwerk
met zwartgeverfd zeildoek
met riempjes en pektouw
mijn letters erop in rood
of een lichtmetalen frame tussen de ribben
een doorzichtig vlies wie zegt
dat ik ze niet heb vleugels
van buigzaam bamboe met vogelveren eraan
er bestaat goed lijm
[p. 73]
boven op zolder bij het dakraam
dat al jaren openstaat
vanwaar ik over de stad kan kijken
en steeds de kraaien kan zien
van wie zou ik het anders hebben
zij doen mij na als ik mijn armen zwaai zwaai
vleugels beweeg zoef zoef
zwiep zwiep vlieg gaan zij met mij mee zij
zullen lachen ondersteboven
vliegen schateren als ze mij zien
in mijn lange zwarte jas haha
als ik uit het raam stap
in de dakgoot sta ha
en nog eenmaal
adem
haal
Lees de Tirade Blog
Lief
Gil omhelsde me, alsof hij er even in slaagde om in vijf seconden zijn hele bestaan om me heen te vouwen. We stonden in zijn woonkamer en ik was de eerste, omdat ik ook als eerste weer weg moest voor een optreden, al was ik liever als laatste gebleven. Ik liep naar het grote raam,...
Lees verderDat hoeft niet in je stukje
Ze liep naast me, maar leek dat soms al te zijn vergeten, alsof ze al voorbij ons afscheid was. Met elke zorgvuldige stap die ze zette leek ze verder weg. Ik bracht haar naar het station, dat ze prima wist te liggen, maar toch wilde ik haar het station in zien gaan, toekijken hoe ze...
Lees verderDansen
Er stond een bord pasta voor me klaar. Vriend J., die deze avond ook spreekstalmeester was, begroette me even warm en bemoedigend als altijd en schoof naast me aan. In de ruimte galmden de opgewekte stemmen van leden van de organisatie van de Nacht van de Literatuur tot het plafond en weer terug, weerkaatsingen die...
Lees verder
Blog archief