- F.t. Harmsen van der Beek Het taxivarken
- F.t. Harmsen van der Beek In de winkel
- F.t. Harmsen van der Beek Vanwaar-waarheen?
- D. Hillenius Vier gedichten
- Jan Hanlo Ik sloeg een kraai omdat hij stierf
- Gerrit Krol Bij het 50-jarig bestaan van het K.S.L.A.
- [Gedichten van W.A. Wilmink]
- [Gedicht van Rob Scherjon]
- H.J. Adèr, Vier gedichten
- Panta rhei
- Ton van Os
- J.S. Henriksson Wees niet zo burgerlijk
[p. 75]
Plotseling honderde gierzwaluwen
enkele grote zwartwitte van de alpen
vlak boven en langs ons heen
nooit zoveel, zo laag bij de grond
ook hoorde ik boomkikkers kwaken
de eerste keer deze reis
kort daarna regen, grote druppels zonder verband
zonder dat de zon verdween
[p. 76]
Zon eindigde in daaglijkse routine
maar de wolken die nog vers van aarde
opgestegen niets van afscheid wisten
scheurden zich in paniek
en toonden mij die alles van daaglijksheid
en afscheid weet
en steeds niet went
verschriklijke couleuren
[p. 77]
Het geluid van padjes
samen, apart, nog een wat verder
iets lager, samen in scheef accoord
onvindbaar want telkens andere
padjes even verder, samen
hinkend, apart, samen
terwijl die vlak bij mijn voet
even hun adem inhouden
[p. 78]
De rozen passeren één moment in ander licht
muziek verbreekt een deur waarachter
onaangetast stapels belevenissen
speeltuigen slordig achtergelaten
door haastige, niet meer in dode meesters
geïnteresseerde bedienden
tekens waarin kenners muziek herkennen
maar niet welke
kleverig stof wat wormen achterlaten
Lees de Tirade Blog
Terugkeren
Op de presentatie van zijn roman De handlezer mocht ik vriend Chris Polanen interviewen. Ik deed dat met plezier omdat Chris makkelijk praat en ik het boek al gelezen had. Als je iemands werk mooi vindt dan loopt zo’n gesprek vanzelf – dan hoef je eigenlijk geen vragen voor te bereiden. Toch doe ik dat...
Lees verderErgens heel zuidelijk.
(beeld: Don Duyns) Ergens heel zuidelijk.In de straat Magellaan.In de bek van een bultrug. EénToen ik vier jaar en twee maanden was, vermoordde ik een parkiet.Zonder opzet,Maar wel met mijn gemene blote hand.Ik moest heel hard huilen.‘Hoe heeft dat kunnen gebeuren?’ vroeg mijn vader.‘Ik wist het niet,’ zei ik — en dat meende ik ook.Mijn...
Lees verderHet naamloze teentje
(beeld: Don Duyns) …En het weekend… kwam tevoorschijn. Ik sla de dekens van me af en zet mijn blote voeten op de grond. Het zonlicht spiekt langs de gordijnen. Ik wrijf in mijn ogen met mijn armen wild omhoog en omlaag, alsof ik vliegen wil. Dat wil ik ook: ik spring op. Het weekend is...
Lees verder
Blog archief