[p. 594]
Er gaat niets boven storm
de ogenblikkelijke zielsverhuizing van de lucht
gepaard met hemelhoge kussen
waardoor de aarde en de zee
elkaar hun liefde
bewijzen.
Een vrolijke verloving in de lucht
een bruiloftsfeest van geest en vlokken
de hemel en het land staan in elkanders armen
alle windstreken dansen hand in hand
het vliegend zaad stort zich in diepe vlagen uit
en het waanzinnig ogenblik
wordt eindeloos herhaald.
Geen angst voor zwangerschap
belemmert ruggespraak
of leedvermaak.
De zee schuimt als een schoot
geboorte volgt op dood
als hongersnood op overdaad
de aarde kent geen maat van haar genot.
En zelfs de stilte tussen
de kussen
is vervuld
van God of ongeduld.
Adriaan Morriën
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief