[p. 594]
Er gaat niets boven storm
de ogenblikkelijke zielsverhuizing van de lucht
gepaard met hemelhoge kussen
waardoor de aarde en de zee
elkaar hun liefde
bewijzen.
Een vrolijke verloving in de lucht
een bruiloftsfeest van geest en vlokken
de hemel en het land staan in elkanders armen
alle windstreken dansen hand in hand
het vliegend zaad stort zich in diepe vlagen uit
en het waanzinnig ogenblik
wordt eindeloos herhaald.
Geen angst voor zwangerschap
belemmert ruggespraak
of leedvermaak.
De zee schuimt als een schoot
geboorte volgt op dood
als hongersnood op overdaad
de aarde kent geen maat van haar genot.
En zelfs de stilte tussen
de kussen
is vervuld
van God of ongeduld.
Adriaan Morriën
Lees de Tirade Blog
Terugkeren
Op de presentatie van zijn roman De handlezer mocht ik vriend Chris Polanen interviewen. Ik deed dat met plezier omdat Chris makkelijk praat en ik het boek al gelezen had. Als je iemands werk mooi vindt dan loopt zo’n gesprek vanzelf – dan hoef je eigenlijk geen vragen voor te bereiden. Toch doe ik dat...
Lees verderErgens heel zuidelijk.
(beeld: Don Duyns) Ergens heel zuidelijk.In de straat Magellaan.In de bek van een bultrug. EénToen ik vier jaar en twee maanden was, vermoordde ik een parkiet.Zonder opzet,Maar wel met mijn gemene blote hand.Ik moest heel hard huilen.‘Hoe heeft dat kunnen gebeuren?’ vroeg mijn vader.‘Ik wist het niet,’ zei ik — en dat meende ik ook.Mijn...
Lees verderHet naamloze teentje
(beeld: Don Duyns) …En het weekend… kwam tevoorschijn. Ik sla de dekens van me af en zet mijn blote voeten op de grond. Het zonlicht spiekt langs de gordijnen. Ik wrijf in mijn ogen met mijn armen wild omhoog en omlaag, alsof ik vliegen wil. Dat wil ik ook: ik spring op. Het weekend is...
Lees verder
Blog archief