[p. 635]
Remco Ekkers
Verloren huis
Kijk niet om, zei je nog.
Ik wilde met je slapen
maar ik moest vluchten
met alles wat me lief was.
Jij bleef staan naast
vallende meubels, krakend hout.
Het dak viel open.
Niets kan de kamer redden.
Achter me hoorde ik
het branden van het bed.
[p. 636]
Geschiedenis
Asters onder de lamp en appels
de tinnen koffiekan met kopjes
en onder de tafel het gat
naar de mijn, mijn vader omlaag
hakkend, de lamp in zijn helm
naar een wereld vol gruis
desastreus, moeder zet koffie.
Ik zit op school te denken
aan later als vader
weg is en moeder.
Aan een andere tafel
schrijf ik, onder de lamp.
