- Weet waar je het zoeken moet
- Kees Ouwens
- George Moormann Verdichting
- Rob H. Bekker
- Toine Moerbeek Een vergeten choreografie en de verkeerde videoband
- Jim van der Woude Spijker een geïllustreerd scenario
- Adriaan Morriën
- Henk Voorwinde Glorie van het vaderschap
- Igor Cornelissen ‘Je weet alleen watje weet’ (De BVD in de Koude Oorlog)
- Renate Stoute Als in een vreemd cocon-2
- Christien Kok Een strategie voor verleden en toekomst in het proza van Kees Ouwens
- Rein Bloem De wereld in al zijn glorie Een geïmproviseerd vraaggesprek met Kees Ouwens
[p. 270]
Studie voor zijn zelfportret, L
zijn oog valt op 28 april
verdraait eindigt hij
in een hartstilstand; het laatste
schilderij zal net zo onaf
hangen als de maker
die men niet vanuit drie hoeken
tegelijk kon zien en zien en
zien, sectie op dat menselijk lichaam
welke spaanse dokter ziet hem
op zijn laatste stoel of bed, brak hij
zelf zijn kooi van ons allen open
om in de eeuwige tevoorschijn
te blijven, figuur in zijn slot
bewe
ging
en dat moet dan onschrijfbaar
op de voorpagina
morgen
[p. 271]
Studie voor zijn zelfportret, M
de leeuw die hem in stukken
scheurde is de dokter die hem naait
lik de spiegel, eet
de lamp, spreek de schaduw
donker valt in gordijnen
om de mond, natuurlijk
zijn niet alle mensen blank
compost van afrikaanse land
schappen die stillevens imiteren
de tijdmens tussen de slachtkoffers
op reis
onder het stof en de drukinkt
brult gelukkig een jongen
de onverstaanbare koppen
vol waarheid, ziekenhuiskleding
gewassen in zoutzuur, tralies
richtingborden, omwegen, etceterara
[p. 272]
Studie voor zijn zelfpotret, R
zoek het glas weer, die glazen
schaar, figuurdansen, zingen
van zwijgende mannen die
zich wegspoelen door de afvoer
taal die vanuit de maag de wereld
ingeslingerd wordt, niet in dagbladen
even het gerochel zichtbaar maakt
innerlijk onweer, stortbak en kraan
aan het menselijk front niks nieuws
de keel schrapen en er een glijbaan van maken
de keel branden aan het licht dat je slikt
de keel schrappen totdat het oog erin verdwijnt
Lees de Tirade Blog
Gipszomer
Er komt een zomer aan die goed zal zijn. Met die nietsvermoedende woorden nam ik een paar weken geleden vrij van deze columnplek. In de dagen die toen voor me lagen sliep een gloed van parkjes om in te lezen, terrassen die blonken in de avondzon en steden waar ik mijn vrienden zou bezoeken. Ik...
Lees verderEr komt een zomer aan
Er komt een zomer aan die goed zal zijn, zeg jij. De lucht wordt gladgestreken en zal boven ons hangen als een zwoele lappendeken. De stad zal slapen van de hitte en pas weer ontwaken bij de eerste regenval. Parken, er zullen parken zijn waar we onze lijven achterlaten tot iemand ons weer op komt...
Lees verderReünie
Zes jaar geleden beloofden we dat wij niet zo zouden zijn. We kenden de verhalen, hoe het anderen was vergaan, maar zo zou het bij ons niet lopen. Vrienden waren we. En dat zouden we blijven. Maar puberbeloftes verwelken en ik verloor iedereen steeds iets meer uit het oog nadat de rector diploma’s in onze...
Lees verder
Blog archief