Tweeduizendtwintig wordt fantastisch. Als we elkaar tegenkomen dan zul je merken hoezeer ik me daarvoor inspan. Ik ga je bier geven, je omhelzen en alles wat je me aanbiedt opdrinken. Ik zal niet te vroeg naar huis gaan, en ga genieten van de vrijheid die we hebben, het leven dat we hebben.

Bovenstaande blogde ik hier op 7 januari. Wie ooit nog tegen me begint over het voorvoelen van de toekomst kan de corona krijgen.

Wat zou er nu nog moeten gebeuren om van tweeduizendtwintig een fantastisch jaar te maken?

Het jaar van het basisinkomen?

Het jaar waarin we klimaatdoelen haalden en besloten dat dit tóch zwaarder woog dan omzet maken?

Het einde van het massatoerisme?

Mwa.

Alleen met het jaar dat het einde van de discriminatie inluidde zouden we er komen.